Макрыца сценавая

Макрыца сценавая
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Oniscus asellus


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  206379
NCBI  96861
EOL  340661

Макрыца сценавая (Oniscus asellus) — адзін з самых буйных і найбольш распаўсюджаных відаў станожак на Брытанскіх астравах і ў Заходняй і Паўночнай Еўропе, які дасягае даўжыні 16 мм і шырынёй 6 мм.

Распаўсюджанне

[правіць | правіць зыходнік]

З’яўляецца самым распаўсюджаным відам макрыцы на Брытанскіх астравах як геаграфічна, так і экалагічна[1]. Невядомы ў Міжземнаморскім басейне, але шырока распаўсюджаны ў Паўночнай і Заходняй Еўропе, на ўсходзе Украіны, а таксама на Азорскіх астравах і Мадэйры; ён таксама быў шырока прадстаўлены ў Амерыцы[2].

Макрыца сценавая сустракаецца ў розных месцах пражывання, у тым ліку ў месцах з невялікім утрыманнем кальцыю. У асноўным сустракаецца пад камянямі і на гнілай драўніне[1]. Адзіная макрыца, якую рэгулярна сустракаюць на верасовых пустках і кавыльных балотах  (англ.), дзе яна жыве вакол такіх прадметаў, як гнілыя слупы платоў[1].

Макрыца сценавая — адна з самых буйных мясцовых станожак у Брытаніі, да 16 мм даўжыні[3]. Яна адносна плоская і мае бліскучы карычневы ці шэры колер[1][3].

На спіне часта бачныя бледныя плямы; гэта вобласці, што захоўваюць кальцый, які потым выкарыстоўваецца для ўмацавання экзашкілета пасля лінькі[3]. Лінька адбываецца на дзве паловы, прычым задняя палова ліняе перад пярэдняй. Эксувія (тое, што ліняецца) часта ўжываецца жывёлай пасля лінькі[3].

Зноскі

  1. а б в г Paul T. Harding & Stephen L. Sutton (1985). Woodlice in Britain and Ireland: distribution and habitat (PDF). Abbots Ripton, Huntingdon, Institute of Terrestrial Ecology. p. 151. ISBN 0-904282-85-6.
  2. «World catalog of terrestrial isopods (Isopoda: Oniscidea) — revised and updated version»(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 24 лютага 2009. Праверана 10 жніўня 2023.
  3. а б в г Common woodlouse (Oniscus asellus)(недаступная спасылка). ARKive.org. Архівавана з першакрыніцы 29 красавіка 2010. Праверана February 22, 2009.