Макс фон Гаўзен | |||||
---|---|---|---|---|---|
ням.: Max Clemens Lothar Freiherr von Hausen | |||||
Нараджэнне |
17 снежня 1846[1] |
||||
Смерць |
19 сакавіка 1922[1] (75 гадоў) |
||||
Месца пахавання | Унутраныя могілкі Новага горада Дрэздэна | ||||
Член у | |||||
Адукацыя | |||||
Ваенная служба | |||||
Гады службы | 1864 — 1920 | ||||
Прыналежнасць |
Каралеўства Саксонія Германская імперыя |
||||
Род войскаў | Royal Saxon Army[d] | ||||
Званне | |||||
Камандаваў |
Каралеўская Саксонская армія 3-я армія |
||||
Бітвы |
Аўстра-пруская вайна Франка-пруская вайна Першая сусветная вайна |
||||
Узнагароды |
|
||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Макс фон Га́ўзен (ням.: Max Clemens Lothar Freiherr von Hausen; 17 снежня 1846, Дрэздэн — 18 сакавіка 1922, Дрэздэн) — германскі ваенны дзеяч, генерал-палкоўнік.
Пачатак Першай сусветнай вайны сустрэў на пасадзе камандзіра 3-й германскай арміі, з якой удзельнічаў у Пагранічнай бітве, войскі яго арміі прымалі ўдзел у знішчэнні каля 600 мясцовых жыхароў, у тым ліку і некалькіх жанчын з дзецьмі (аднаму з іх было ўсяго 3 тыдні), таксама ён адказны за разбурэнне Рэймса ў верасні 1914 года. Калі яго спыталі аб тым, як такія ўчынкі пасля будуць вядомы ў гісторыі, ён адказаў:
Мы павінны самі напісаць гісторыю |
Пасля адыходу 2-й арміі пасля першай бітвы на Марне Гаўзен, апасаючыся, што яго левы фланг будзе агольвацца, выдаў загад на адыход. Пасля стабілізацыі фронта на рацэ Эне, 4 верасня ў сувязі з хваробаю яго змяніў на пасадзе камандуючага 3-й арміі генерал Карл фон Айнем. Больш Гаўзен не прымаў удзелу ў баявых дзеяннях і памёр неўзабаве пасля заканчэння Першай сусветнай вайны.