Манук Хачатуравіч Абегян | |
---|---|
арм.: Մանուկ Աբեղյան | |
![]() | |
Род дзейнасці | мовазнавец, літаратуразнавец, грамадскі дзеяч, літаратурны крытык, выкладчык універсітэта |
Дата нараджэння | 17 (29) сакавіка 1865 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 25 верасня 1944[1][2] (79 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Дзеці | Mher Abeghyan[d] і Suren Abeghyan[d] |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Член у | |
Узнагароды і прэміі | |
![]() |
Манук Абегян (арм.: Մանուկ Աբեղյան; 29 сакавіка 1865, с. Астапат каля Нахічэвані — 25 верасня 1944) — армянскі літаратуразнавец, фалькларыст, лінгвіст. Акадэмік АН Арменіі (1943).
Скончыў Іенскі ўніверсітэт (1898) са званнем доктара філасофіі. Аўтар «Гісторыі старажытнаармянскай літаратуры» (т. 1—2, 1944—46), прац па армянскім фальклоры, мове, вершаскладанні і лексікаграфіі. Апублікаваў варыянт эпасу «Давід Сасунскі» (1889), даследаванні па армянскай міфалогіі і народным эпасе.