Марджары Бултан

Марджары Бултан
Marjorie Boulton
Асабістыя звесткі
Псеўданімы Strigo
Дата нараджэння 7 мая 1924(1924-05-07)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 30 жніўня 2017(2017-08-30)[3][1] (93 гады)
Грамадзянства Вялікабрытанія
Альма-матар
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці
паэт, пісьменніца, драматург, эсперантолаг
Мова твораў эсперанта
Грамадская дзейнасць
Член у
Узнагароды
Подпіс Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ма́рджары Бултан (англ.: Marjorie Boulton 7 мая 1924 — 30 жніўня 2017) — эсперантамоўная паэтэса, празаік і драматург, эсперантолаг; адна з найбольш выдатных прадстаўнікоў «англійскай школы» ў эсперанцкай паэзіі [5]. Член Акадэміі эсперанта.

Нарадзілася 7 мая 1924 года, англічанка. Вучылася ў Оксфардскім універсітэце; мела доктарскую ступень па літаратуразнаўству[6]. Паводле прафесіі — выкладчык англійскай мовы і літаратуры. З 1949 года — эсперантыст. Аўтар больш як 20 кніг на эсперанта і англійскай мове[7].

Пяру Бултан належаць некалькі зборнікаў вершаў і паэм, зборнік тэаральных п’ес «Жанчына каля мяжы»[8] і шэраг празаічных твораў. Мяккі гумар, выразны гуманістычны кірунак вершаваных мініяцюр і паэм паэткі выдвігаюць яе ў шэраг найбольш таленавітых эсперантамоўных паэтаў[9].

Пасля апублікавання вершаў Бултан у эсперанцкай перыёдыцы паследаваў яе дэбютны паэтычны зборнік «Кантральта»[10], які быў выдадзены ў 1955 годзе. Падчас напісання твораў, якія ўвайшлі ў гэты зборнік, паэтэса натхнялася багатым вопытам настаўніка і падарожніка (яна ўдзельнічала, у прыватнасці, у працы шматлікіх эсперанцкіх кангрэсаў)[11].

Ад зборніка да зборніка тэматыка паэтычных твораў М. Бултан становіцца ўсё больш разнастайнай. Калі ў яе зборніку «Часціцы»[12] былі пераважна адлюстраваны праблемы, якія трывожылі чалавека XX стагоддзя, то зборнік «Сто вясёлых песень»[13] складаецца з вершаваных мініяцюр, якія адлюстроўваюць светлыя бакі жыцця і адрозніваюцца тонкім гумарам[11].

Улюбёны вершаваны памер паэткі — пяцістопны ямб. У сваіх паэтычных творах яна актыўна карыстаецца дысананснымі рыфмамі, нанізваючы іх цэлымі гронкамі: lumo — amo — komprenemo, mondo — grundo — legendo і г. д.[14]

У кнігу «Жанчына каля мяжы»[8] ўвайшлі аднаактныя п’есы разнастайнага зместу — лірычныя і трагічныя, дыдактычныя і фантастычныя. Поспехам карысталася драма М. Бултан «Быць ці не быць» (эспер.: Esti aŭ ne esti), у якой апавядаецца аб жахлівых наступствах вайны з прымяненнем атамнай зброі і якая была пастаўлена Венгерскім эсперанта-тэатрам[11].

У 1960 годзе М. Бултан апублікавала на англійскай мове «Біяграфію Заменгофа», дзе былі прыведзены раней невядомыя дакументы аб жыцці заснавальніка эсперанта. У 1962 годзе гэтая кніга была выдадзена[15] ў перакладзе на эсперанта[11]; гісторыкі эсперанта-руху адносяць яе да лепшых з існуючых біяграфій Л. Л. Заменгофа[16].

Асноўныя творы

[правіць | правіць зыходнік]
  • Boulton M. Kontralte. — La Laguna, 1955.
  • Boulton M. Cent ĝojkantoj. — Chorleĵood, 1957.
  • Boulton M. Eroj. — La Laguna: Stafeto, 1959.
  • Boulton M. Virino ĉe landlimo. — 1959.
  • Boulton M. Zamenhof, aŭtoro de Esperanto. — La Laguna: Stafeto, 1962.
  • Boulton M. Dekdu piedetoj. — Eastbourne, 1964.
  • Boulton M. Okuloj. — La Laguna: Stafeto, 1967.
  • Boulton M. Ne nur leteroj al plum-amikoj.

Зноскі

  1. ↑ а б Marjorie Boulton // Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia, 1968.
  2. ↑ Gorecka H., Korĵenkov A. Nia diligenta kolegaro: Biografioj de 200 eminentaj esperantistoj — Litova Esperanto-Asocio, Sezonoj, 2018. — 500 экз. Праверана 25 сакавіка 2021.
  3. ↑ edukado.net — 2001. Праверана 31 жніўня 2017.
  4. ↑ Marjorie Boulton, Esperanto expert and poet – obituary / C. Evans — London: 2017. — ed. size: 622719 — ISSN 0307-1235; 1477-3805
  5. ↑ Токарев 1991, с. 159.
  6. ↑ Marjorie Boulton. A brief biography
  7. ↑ Королевич 1989, с. 171.
  8. ↑ а б Boulton M. Virino ĉe landlimo 1959.
  9. ↑ Токарев 1991, с. 159-160.
  10. ↑ Boulton M. Kontralte 1955.
  11. ↑ а б в г Королевич 1989, с. 172.
  12. ↑ Boulton M. Eroj 1959.
  13. ↑ Boulton M. Cent ĝojkantoj 1957.
  14. ↑ Токарев 1991, с. 160-161.
  15. ↑ Boulton M. Zamenhof 1962.
  16. ↑ Токарев 1991, с. 160.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Королевич А. И. Книга об эсперанто. — К.: Наукова думка, 1989. — 256 с. — ISBN 5-12-000985-9..
  • Токарев Б. В. Об эсперантской поэзии // Проблемы международного вспомогательного языка. — М.: Наука, 1991. — С. 143—161. — ISBN 5-02-016810-6.