Марына Уладзіміраўна Аўсяннікава | |
---|---|
руск.: Марина Владимировна Овсянникова | |
![]() | |
Імя пры нараджэнні | руск.: Марина Владимировна Ткачук |
Род дзейнасці | журналістка, рэдактар, тэлепрадзюсар, рэдактар, кінапрадзюсар |
Дата нараджэння | 19 чэрвеня 1978[1] (47 гадоў) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Месца працы | |
Альма-матар | |
Узнагароды і прэміі |
Q134304555? (2022) |
![]() |
Марына Уладзіміраўна Аўсяннікава, па нараджэнні Ткачук[9][10] (руск.: Марина Владимировна Овсянникова; нар. 1978, Адэса, УССР) — расійская тэлежурналістка, працавала рэдактарам на Першым канале[11].
Нарадзілася ў 1978 годзе ў Адэсе[11]. Маці — руская, бацька — украінец[12].
Вучылася на журналісцкім факультэце Кубанскага дзяржаўнага ўніверсітэта, а таксама ў РАНГіДС[9][10].
Працавала вядучай навін на ДТРК «Кубань»[9][10].
14 сакавіка 2022 года ў час уварвання Расіі ва Украіну яна з’явілася з антываенным плакатам у эфіры навін «Першага канала» Расійскага тэлебачання[13][14]. Яна загадзя запісала відэазварот, у якім патлумачыла маральны матыў свайго ўчынку[15].
Марына Аўсяннікава была затрымана паліцыяй і дастаўлена ў аддзел паліцыі АМУС па Астанкінскаму раёну, дзе ў дачыненні да яе складзены пратакол аб адміністрацыйным парушэнні права ў адпаведнасці з артыкулам 20.3.3. КаАП «Публічныя дзеянні, скіраваныя на дыскрэдытацыю выкарыстання Узброеных Сіл Расійскай Федэрацыі з мэтай абароны інтарэсаў Расійскай Федэрацыі і яе грамадзян, падтрымання міжнароднага міру і бяспекі»[11][16][17]. 15 сакавіка 2022 года дастаўлена ў Астанкінскі раённы суд, дзе пачаўся разгляд справы па ч. 2 арт. 20.2 КаАП (арганізацыя няўзгодненага публічнага мерапрыемства)[18][19]. Яе адвакатам выступіў Антон Гашынскі[20]. Суддзя А. І. Бортнікава ў сваім рашэнні прызнала Марыну Аўсяннікаву «вінаватай у здзяйсненні парушэння права, прадугледжанага ч.2 арт.20.2 КаАП РФ, ёй прызначана пакаранне ў выглядзе адміністрацыйнага штрафу ў памеры 30 тыс. рублёў»[18][21].
Дзеянні Марыны Аўсяннікавай прывітаў Прэзідэнт Украіны Уладзімір Зяленскі і яго саветнік Міхаіл Падаляк[12][22]. Брытанская газета The Guardian змясціла стоп-кадр з эфіру на перадавіцу свайго выпуску за 15 сакавіка 2022 года[22]. Амерыканская газета The Washington Post звярнула ўвагу на тое, што «тысячы людзей неўзабаве апанавалі старонку Аўсяннікавай у Facebook каментарамі, шмат з якіх выказвалі падзяку і называлі яе мужнай»[22].
Следчы камітэт Расійскай Федэрацыі адразу пачаў праверку на наяўнасць у дзеяннях Марыны Аўсяннікавай складу злачынства па артыкуле 207.3 КК РФ (публічнае распаўсюджванне свядома лжывай інфармацыі пра выкарыстанне Узброеных сіл РФ)[23]. 15 ліпеня 2022 года Марына Аўсяннікава апублікавала ва ўласным публічным канале відэа і фота, на якіх дэманструе плакат з тэкстам аб дзеяннях ваеннаслужачых Узброеных сіл РФ. 10 жніўня 2022 года затрымана, 11 жніўня змешчана пад хатні арышт. Збегла з-пад хатняга арышту ў кастрычніку 2022 года, была аб’яўлена ў міжнародны вышук. У дачыненні да яе была завочна абрана мера стрымання ў выглядзе ўзяцця пад варту.
Нелегальна пакінула Расію. Жыве ў Францыі.
4 кастрычніка 2023 года Басманны суд Масквы завочна прысудзіў Марыну Аўсяннікаву да 8,5 год пазбаўлення волі, прызнаўшы яе вінаватай у распаўсюджванні недакладнай інфармацыі аб Узброеных сілах РФ[24].