Марыэта Яннаку

Марыэта Яннаку
грэч. Μαριέττα Γιαννάκου
дэпутат Еўрапейскага парламента (Новая дэмакратыя і Еўрапейская народная партыя, фракцыя Еўрапейскага парламента)
2009 — 2014
дэпутат Парламента Грэцыі[d] (Новая дэмакратыя)
1993 — 2007
Minister of National Education and Religious Affairs of Greece[d] (First Cabinet of Kostas Karamanlis[d])
10 сакавіка 2004 — 19 верасня 2007
Папярэднік Petros Efthymiou[d]
Пераемнік Evripidis Stylianidis[d]
Minister of Health, Welfare and Social Security of Greece[d] (Cabinet of Konstantinos Mitsotakis[d])
11 красавіка 1990 — 8 жніўня 1991
Пераемнік Geórgios Soúrlas[d]
дэпутат Еўрапейскага парламента
14 ліпеня 2009 — 30 чэрвеня 2014
дэпутат Еўрапейскага парламента
20 ліпеня 1999 — 3 верасня 2000
дэпутат Еўрапейскага парламента
25 ліпеня 1989 — 11 красавіка 1990
дэпутат Еўрапейскага парламента
24 ліпеня 1984 — 24 ліпеня 1989
дэпутат Парламента Грэцыі[d]
2019 — 2022
віцэ-прэзідэнт[d] (NATO Parliamentary Assembly[d])
2020 — 2022
Нараджэнне 6 чэрвеня 1951(1951-06-06)
Смерць 27 лютага 2022(2022-02-27)[2] (70 гадоў)
Месца пахавання
Партыя
Адукацыя
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Марыёры (Марыэта) Яннаку (грэч. Μαριορή (Μαριέττα) Γιαννάκου, нар. 6 чэрвеня 1951, Еракіён, Грэцыя — 27 лютага 2022, Афіны, Грэцыя) — грэчаскі палітычны і дзяржаўны дзеяч. Член партыі Новая дэмакратыя. Дэпутат парламента Грэцыі з 2019 года. Раней — дэпутат Еўрапейскага парламента і член фракцыі Еўрапейскай народнай партыі (1984—1990, 1999—2000, 2009—2014), міністр адукацыі і рэлігій (2004—2007), міністр аховы здароўя (1990—1991).

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася 5 чэрвеня 1951 года ў вёсцы Еракіён у Лаконіі. Дачка Панаётыса Янакіса (Παναγιώτης Γιαννάκης).

Скончыла медыцынскую школу Афінскага ўніверсітэта.

У кастрычніку 1974 года была адной з заснавальнікаў моладзевай арганізацыі новай дэмакратыі (ΟΝΝΕΔ), з’яўлялася членам Выканаўчага камітэта. У 1979 годзе ўступіла ў партыю Новая дэмакратыя, з 1997 года — член Цэнтральнага Камітэта, з 1998 года — член выканаўчага камітэта. 29 ліпеня 2004 года на VI з’ездзе партыі абраная членам палітсавета партыі. У ліпені 2007 года пераабрана членам палітсавета на VII з’ездзе. У 1981—1984 гадах — саветнік прэзідэнта партыі.

Чатыры разы абіралася ў Еўрапейскі парламент. Упершыню была абраная па выніках выбараў 1984 года. Была членам фракцыі Еўрапейскай народнай партыі. Пераабрана на наступных выбарах, узначаліла групу новай дэмакратыі ў Еўрапейскім парламенце.

Пяць разоў абіралася ў парламент Грэцыі. Па выніках выбараў 1993 года ўпершыню абраная дэпутатам парламента Грэцыі. Пераабрана па выніках наступных выбараў 1996 года.

Па выніках выбараў у Еўрапейскі парламент 1999 года зноў абраная дэпутатам, узначаліла групу новай дэмакратыі ў Еўрапейскім парламенце[4]. 4 верасня 2000 года яе змяніў Стаўрас Ксархакас.

Па выніках парламенцкіх выбараў 2000 года зноў абраная дэпутатам. Пераабрана па выніках наступных выбараў 2004 года.

11 красавіка 1990 года атрымала партфель міністра аховы здароўя ва ўрадзе Канстанцінаса Міцатакіса, выконвала абавязкі да 7 жніўня 1991 года. 10 сакавіка 2004 года атрымала партфель міністра адукацыі і па справах рэлігій у першым кабінеце Костаса Караманліса. У 2006 годзе па яе ініцыятыве парламент Грэцыі ухваліў закон аб стварэнні Афінскай мячэці. Увесну 2006 года абвясціла пра рэформу адукацыі, што выклікала масавыя пратэсты студэнтаў і выкладчыкаў. Сышла ў адстаўку 16 верасня 2007 года[4].

Па выніках выбараў у Еўрапейскі парламент 2009 года зноў абраная дэпутатам, узначаліла групу новай дэмакратыі ў Еўрапейскім парламенце.

Па выніках парламенцкіх выбараў 2019 года зноў абраная дэпутатам. З’яўляецца кіраўніком дэлегацыі парламента Грэцыі ў Парламенцкая асамблеі НАТА[4].

Валодала французскай, англійскай, іспанскай і нямецкай мовамі[4].

Асабістае жыццё

[правіць | правіць зыходнік]

У 1983 годзе выйшла замуж за Панаётыса Куцыкоса (Παναγιώτης Κούτσικος), у 1997 годзе развялася. Дачка — Зоі-Электра Куцыку (Ζωή-Ηλέκτρα Κουτσίκου, нар. 19 снежня 1991).

Зноскі

  1. ↑ https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Viografika-Stoicheia/?MPId=ecadf126-569c-4776-a29c-a0c3674656c0
  2. ↑ https://www.kathimerini.gr/society/561740494/pethane-i-marietta-giannakoy/ Праверана 27 лютага 2022.
  3. ↑ https://www.tovima.gr/2022/02/27/politics/pethane-i-marietta-giannakou/ Праверана 27 лютага 2022.
  4. ↑ а б в г Μαριορή (Μαριέττα) Παναγιώτη Γιαννάκου (грэч.). Βουλή των Ελλήνων.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]