Махмуд II | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
асман. محمود ثانى | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Мустафа IV | ||||||
Пераемнік | Абдул-Меджыд I | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
20 ліпеня 1785[1][2] |
||||||
Смерць |
1 ліпеня 1839[2] (53 гады) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Асманы | ||||||
Бацька | Абдул-Хамід I[d] | ||||||
Маці | Накшыдыль-султан[d] | ||||||
Жонка | Безміялем[d], Пертэўніял-султан[d], Aşubcan Kadın[d], Hacıye Hoşyar Kadın[d] і Hacıye Pertevpiyale Nevfidan Kadın[d] | ||||||
Дзеці | Абдул-Меджыд I, Абдул-Азіз, Adile Sultan[d], Saliha Sultan[d], Atiye Sultan[d] і Mihrimah Sultan[d] | ||||||
Веравызнанне | іслам | ||||||
Аўтограф | |||||||
Манаграма | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Махмуд II (20 ліпеня 1785 — 1 ліпеня 1839) — султан Асманскай імперыі ў 1808—1839.
Уступіў на пасаду султана 28 ліпеня 1808 у выніку дзяржаўнага перавароту. Праводзіў палітыку цэнтралізацыі дзяржавы, ажыццявіў шэраг рэформ. У 1826 выдаў загад пра фарміраванне рэгулярнага войска і распусціў янычарскі корпус. У 1834 ліквідаваў ваенна-ленную сістэму. У 1836—1838 стварыў на еўрапейскі лад міністэрствы ўнутраных і замежных спраў, міністэрства фінансаў.
Пры Махмудзе II значна ўзмацнілася нацыянальна-вызваленчая барацьба балканскіх народаў, якая прывяла да атрымання незалежнасці Грэцыі (1830) і атрымання аўтаноміі Сербіі, Малдавіі і Валахіі. Падчас кіравання Махмуда II Асманская імперыя пацярпела паражэнне ад Егіпта.