Меліса Лукашэнка

Мэліса Лукашэнка
Melissa Lucashenko
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння 1967(1967)
Месца нараджэння Брысбен, Аўстралія
Грамадзянства Аўстралія
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці пісменніца
Прэміі

Miles Franklin Literary Award[d] (30 ліпеня 2019)
melissa-lucashenko.com (англ.)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Меліса Лукашэнка — карэнная аўстралійская пісьменніца мастацкай літаратуры для дарослых і нон-фікшн, якая таксама пісала раманы для падлеткаў.

У 2013 годзе на цырымоніі ўручэння прэміі Walkley Awards яна атрымала ўзнагароду за напісанне доўгатэрміновых артыкулаў (больш за 4000 слоў) за свой твор Sinking Below Sight: Down and Out in Brisbane and Logan. У 2019 годзе яна атрымала прэмію Майлза Франкліна за Too Much Lip. [1]

Маладосць і адукацыя

[правіць | правіць зыходнік]

Меліса Лукашэнка нарадзілася ў 1967 годзе ў Брысбене, Аўстралія. Яе спадчына — бунджалунг і еўрапейская (украінская). [2] [3] Яна скончыла Універсітэт Грыфіта (1990) з дыпломам з адзнакай па дзяржаўнай палітыцы . [4] [5]

У 1992 годзе яна была адным з заснавальнікаў Sisters Inside, арганізацыі, якая падтрымлівае жанчын і дзяўчат у турме. [6] [7]

Пісьменніцкая кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Першым апублікаваным творам Лукашэнкі стаў раман «Паровыя свінні» (1997), які атрымаў літаратурную прэмію «Добі» за аўстралійскую жаночую фантастыку. Ён таксама ўвайшоў у шорт-ліст намінантаў на Літаратурныя прэміі прэм’ер-міністра Новага Паўднёвага Паўднёвага Уэльса і рэгіянальную прэмію пісьменнікаў Садружнасці. [5]

У 1999 годзе быў апублікаваны яе трэці раман Hard Yards, які стаў фіналістам літаратурнай прэміі NSW Premier’s Literary Awards у 1999 годзе і Кніга года Courier-Mail ў 2001 годзе. У 2002 годзе выйшаў яе чацвёрты раман Too Flash, напісаны для моладзі.

Асабістае жыццё і сям’я

[правіць | правіць зыходнік]

У сакавіку 2014 года ў інтэрв’ю The Moth Radio Hour быў паказаны запіс Лукашэнкі, у якім распавядаецца пра пераезд з мужам і дачкой назад на землі абарыгенаў у Новым Паўднёвым Уэльсе (дзе вырасла яе прабабуля), а таксама пра наступны развод з мужам і псіхічнае жыццё, хваробу яе дачкі.[8]

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]

Bookshelf, ABC Arts Kate Evans for RN's The. Miles Franklin awarded to Indigenous author for 'novel of celebratory defiance'(нявызн.). ABC News (30 ліпеня 2019). Праверана 1 жніўня 2019.

  1. ↑ Bookshelf. Miles Franklin awarded to Indigenous author for 'novel of celebratory defiance'(нявызн.). ABC News (30 ліпеня 2019). Праверана 1 жніўня 2019.
  2. ↑ Melissa Lucashenko Biography. University of Queensland Press.
  3. ↑ Q & A 1 – Melissa Lucashenko (англ.). Праверана 22 лістапада 2024.
  4. ↑ Melissa Lucashenko(недаступная спасылка). Griffith Review. Архівавана з першакрыніцы 23 кастрычніка 2009. Праверана 25 красавіка 2010.
  5. ↑ а б Home(недаступная спасылка). Melissa Lucashenko. Архівавана з першакрыніцы 6 ліпеня 2011. Праверана 25 красавіка 2010.
  6. ↑ Too much lip(недаступная спасылка). Stella. Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2019. Праверана 9 March 2019.
  7. ↑ Home. Sisters Inside. Праверана 9 March 2019.
  8. ↑ The Moth Radio Hour: My Grandmother's Country. The Moth. Праверана 26 сакавіка 2014.

Знешнія спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]