Месе́та (ісп.: Meseta — плато, пласкагор'е), таксама Іберыйская Месета ці Кастыльскае пласкагор'е — плато ў Іспаніі і Партугаліі, займальнае вялікую частку Пірэнейскага паўвострава.
На пласкагор'е размешчаны старадаўнія іспанскія гарады, такія як Мадрыд, Вальядалід, Саламанка.
З поўначы пласкагор’е абмежавана Кантабрыйскімі, а з усходу — Іберыйскімі горамі. У сярэдняй частцы плато размешчаны горы Цэнтральная Кардыльера (вышэйшы пункт — гара Альмансор, 2592 м) і іншыя хрыбты субшыротнага распасцірання, якія падзяляюць Месету на дзве часткі:
Рэкі на Месеце цякуць пераважна з усходу на захад. Найбуйнейшыя з іх: Дуэра, Таха, Гвадыяна, Міньё.
Тэрыторыя пласкагор'я (акрамя Галісіі) знаходзіцца ў дажджавой цені Кантабрыйскіх гор, таму клімат Месеты міжземнаморскі і засушлівы. Сярэднегадовая колькасць ападкаў — 400—500 мм, у атачальных горах — да 1500 мм. Лета спякотнае, сярэдняя тэмпература ліпеня складае 24 °C. Узімку адносна холадна, сярэдняя тэмпература студзеня — каля 5 °C. Клімат Галісіі умераны, марскі.
Плато пакрыта травяністай і хмызняковай расліннасцю. У гарах, па далінах рэк і ў паўночна-заходняй частцы растуць шырокалісцевыя і іглічныя лясы. Землі пласкагор'я выкарыстоўваюцца для вырошчвання збожжавых культур і цукровага бурака, садоў і вінаграднікаў. Таксама развіта авечкагадоўля.