Нарадзіўся ў 1961 годзе ў Парыжы, у сям’і матэматыкаў — ураджэнца Туніса Махамеда Салаха Бавендзі (1937—2011)[8] і францужанкі Хелены Бавендзі (народжанай Бабар, фр.: Hélène Paule Baouendi (née Bobard), нар. 1936)[9][10]. У 1971 годзе пераехаў з бацькамі ў ЗША, дзе яго бацька быў прыняты выкладчыкам на матэматычнае аддзяленне Універсітэта Перд’ю ў Уэст-Лафейетте (штат Індыяна). Тут жа Муні Бавендзі скончыў сярэднюю школу. У 1982 годзе атрымаў ступень бакалаўра навук у Гарвардскім універсітэце[11]. У 1988 годзе атрымаў ступень доктара філасофіі па хіміі ў Чыкагскім універсітэце[12]. Вывучаў квантавыя кропкі ў пачатку 1990-х гадоў. Распрацаваў спосаб сінтэзу монадысперсных раствораў квантавых кропак патрэбнага памеру[13]. Да пачатку 2020-х гадоў займае пасаду прафесара Масачусецкага тэхналагічнага інстытута[14][15][16].
Даследчая група Бавендзі ў значнай ступені сканцэнтравана на вывучэнні калоідных паўправадніковых квантавых кропак і арганічных флюарафораў[20]. У 1993 годзе група паведаміла пра метад хуткай ін’екцыі, які цяпер шырока выкарыстоўваецца ў сінтэзе квантавых кропак. Пазнейшыя даследаванні былі сканцэнтраваны на спектраскапічным вывучэнні квантавых кропак і лазераў, а апошнія даследаванні вырашылі шмат праблем у сінтэзе, біялагічным ўжыванні нанаматэрыялаў, і даследаванні сонечных элементаў. Акрамя таго, Бавендзі цікавіцца спектраскапіяй адзінкавых квантавых кропак з дапамогай дэтэктавання адзінкавых малекул.
(en) Moungi G. Bawendi, Michael L. Steigerwald et Louis E. Brus, «The quantum mechanics of larger semiconductor clusters („quantum dots“)», Annual Review of Physical Chemistry, vol. 41, no 1, 1990, p. 477—496 (ISSN 0066-426X).
(en) Christopher B. Murray, David J. Norris et Moungi G. Bawendi, «Synthesis and characterization of nearly monodisperse CdE (E=sulfur, selenium, tellurium) semiconductor nanocrystallites», Journal of the American Chemical Society, vol. 115, no 19, 1993, p. 8706-8715 (ISSN 0002-7863).
(en) Christopher B. Murray, Cherie R. Kagan (en) et Moungi G. Bawendi, «Self-organization of CdSe nanocrystallites into three-dimensional quantum dot superlattices», Science, vol. 270, no 5240, 1995, p. 1335—1338 (ISSN 0036-8075).
(en) Bashir O. Dabbousi, Moungi G. Bawendi, Osamu Onitsuka et Michael F. Rubner, «Electroluminescence from CdSe quantum‐dot/polymer composites», Applied Physics Letters, vol. 66, no 11, 1995, p. 1316—1318 (ISSN 0003-6951).
(en) Manoj Nirmal, Bashir O. Dabbousi, Moungi G. Bawendi, John J. Macklin, Jay K. Trautman, Tim D. Harris et Louis E. Brus, «Fluorescence intermittency in single cadmium selenide nanocrystals», Nature, vol. 383, no 6603, 1996, p. 802—804 (ISSN 0028-0836).
(en) Christopher B. Murray, Cherie R. Kagan (en) et Moungi G. Bawendi, «Synthesis and characterization of monodisperse nanocrystals and close-packed nanocrystal assemblies», Annual Review of Materials Science, vol. 30, no 1, 2000, p. 545—610 (ISSN 0084-6600).
(en) Seth Coe, Wing-Keung Woo, Moungi G. Bawendi et Vladimir Bulović, «Electroluminescence from single monolayers of nanocrystals in molecular organic devices», Nature, vol. 420, no 6917, 2002, p. 800—803 (ISSN 0028-0836).
(en) Yasuhiro Shirasaki, Geoffrey J. Supran, Moungi G. Bawendi et Vladimir Bulović, «Emergence of colloidal quantum-dot light-emitting technologies», Nature Photonics, vol. 7, no 1, 2013, p. 13-23 (ISSN 1749-4885).
↑C. B. Murray, D. J. Norris, M. G. Bawendi, Synthesis and characterization of nearly monodisperse CdE (E= sulfur, selenium, tellurium) semiconductor nanocrystallites, Journal of the American Chemical Society, Band 115, 1993, S. 8706-8715