Мікалай Дзмітрыевіч Зялінскі | |
---|---|
Дата нараджэння | 25 студзеня (6 лютага) 1861 |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 31 ліпеня 1953[1] (92 гады) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Дзеці | Раіса Мікалаеўна Зялінская-Платэ[d] |
Род дзейнасці | хімік, выкладчык універсітэта, вынаходнік |
Навуковая сфера | арганічная хімія, нафтахімія і каталіз[d] |
Месца працы |
|
Навуковая ступень | доктарская ступень[d] і доктар навук[d] |
Навуковае званне | |
Альма-матар |
|
Навуковы кіраўнік | Аляксандр Андрэевіч Вярыга |
Вядомыя вучні | Antoni Doroszewski[d] і Nikolaĭ Leonidovich Glinka[d] |
Член у | |
Узнагароды | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Мікалай Дзмітрыевіч Зялінскі (6 лютага 1861, Ціраспаль, Херсонская губерня (сёння Малдова) — 31 ліпеня 1953, Масква) — расійскі і савецкі хімік-арганік, стваральнік навуковай школы, адзін з заснавальнікаў арганічнага каталізу і нафтахіміі, акадэмік АН СССР (1929), Герой Сацыялістычнай Працы (1945), лаўрэат Ленінскай і Сталінскай прэмій.
Стварыў вугальны процівагаз (1915).