Мікалай Міхайлавіч Амосаў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Амосаў.

Мікалай Міхайлавіч Амосаў
Николай Михайлович Амосов
Дата нараджэння	6 (19) снежня 1913
Месца нараджэння	Альхова^[d], Чарапавецкі павет^[d], Наўгародская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	12 снежня 2002(2002-12-12)[1][2] (89 гадоў)
Месца смерці	Кіеў, Украіна
Месца пахавання	Байкавыя могілкі
Грамадзянства	Расійская імперыя  СССР  Украіна
Дзеці	Kateryna Amosova^[d]
Род дзейнасці	хірург, філосаф, урач, урач-пісьменнік, таракальны хірург
Навуковая сфера	кардыяхірургія^[d], геранталогія, транспланталогія і біялагічная кібернетыка^[d]
Месца працы	Q4315004?
Навуковая ступень	доктар медыцынскіх навук
Навуковае званне	прафесар
Альма-матар	Архангельскі медыцынскі інстытут (1933 год), Завочны індустрыяльны інстытут (1940 год)
Вядомыя вучні	Віктар Скумін
Член у	Нацыянальная акадэмія навук Украіны Нацыянальны саюз пісьменнікаў Украіны^[d][3]
Прэміі
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мікалай Міхайлавіч Амосаў (6 (19) снежня 1913, в. Альхова, Валагодская вобласць — 12 снежня 2002, Кіеў) — савецкі і ўкраінскі таракальны хірург, навуковец-медык, літаратар.

Аўтар наватарскіх методык у кардыялогіі і таракальнай хірургіі, аўтар сістэмнага падыходу да здароўя («метад абмежаванняў і нагрузак»), дыскусійных прац па геранталогіі, праблемах штучнага інтэлекту і рацыянальнага планавання грамадскага жыцця («сацыяльнай інжынерыі»). Акадэмік Акадэміі навук УССР (1969) і Нацыянальнай Акадэміі Навук Украіны, Герой Сацыялістычнай Працы (1973).

Доктар медыцынскіх навук, прафесар. Аўтар навуковых прац па пытаннях хірургіі сэрца і лёгкіх, біялагічнай і медыцынскай кібернетыцы. Аўтар кнігі «Мысли и сердце» (1965).

Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР у 1962—1979 гадах, Народны дэпутат СССР з 1989 года, член Вярхоўнага Савета СССР з 1989 года.

Зноскі

1. Николай Амосов // ISFDB — 1995. Праверана 9 кастрычніка 2017.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2629164"></a>
2. Národní autority České republiky Праверана 23 лістапада 2019.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863"></a>
3. Письменники Радянської України — В-во «Український письменник», 1976. — С. 5. — 416 с.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q132225343"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q12164188"></a>

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).
• Амосов Николай Михайлович // Большой энциклопедический словарь: В 2-х т. / Гл. ред. А. М. Прохоров. — М.: Сов. энциклопедия, 1991. — Т. 1. — С. 48. — 863 с. — 2 000 000 экз. — ISBN 5-85270-042-8 (т. 1.). (руск.)
• Мікалай Міхайлавіч Амосаў — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі (руск.)

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Мікалай Міхайлавіч Амосаў
• Шматмоўны сайт, прысвечаны М.Амосаву — біяграфія, фота, кнігі
• Творы М. Амосава
• 24tv.ua 13/12/2013
•  Николай Амосов. "В гостях у Дмитрия Гордона" (2001)