Мікеланджэла Антаніёні

Мікеланджэла Антаніёні
італ.: Michelangelo Antonioni
Дата нараджэння	29 верасня 1912(1912-09-29)[1][2]^[…]
Месца нараджэння	Ферара, Італія[3][4]^[…]
Дата смерці	30 ліпеня 2007(2007-07-30)[5][1]^[…] (94 гады)
Месца смерці	Рым, правінцыя Рым, Лацыа, Італія[6][7]^[…]
Месца пахавання	Certosa of Ferrara^[d]
Грамадзянства	Італія  Каралеўства Італія
Жонка	Enrica Antonioni^[d]
Адукацыя	Балонскі ўніверсітэт (1935) CSC^[d] (1942)
Прафесія	кінарэжысёр, пісьменнік, сцэнарыст, мантажор, кінапрадзюсар, мастак, паэт, рэжысёр
Кірунак	паэзія
Узнагароды	Прэмія Фельтрынелі^[d] Golden Leopard^[d] (1957) Прыз журы Канскага кінафестывалю (1960) Sutherland Trophy^[d] (1960) David di Donatello for Best Director^[d] (1961) Прыз журы Канскага кінафестывалю (1962) National Society of Film Critics Award for Best Director^[d] (1966) David di Donatello Luchino Visconti^[d] (1976) прэмія «Оскар» за выдатная заслугі ў кінематографе^[d] (1994) Залатая пальмавая галіна Прэмія еўрапейскай кінаакадэміі за прыжыццёвыя дасягненні (1993) Сярэбраны леў^[d] (1955) Nastro d'Argento for the director of the best film^[d] (1956) Nastro d'argento for best non-Italian film^[d] (1968) Nastro d'Argento for best documentary film^[d]
IMDb	ID 0000774
michelangeloantonioni.it
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Мікела́нджэла Антаніё́ні (італ.: Michelangelo Antonioni; 29 верасня 1912, Ферара — 30 ліпеня 2007, Рым) — італьянскі кінарэжысёр і сцэнарыст, класік еўрапейскага артхауса, яго называлі «паэтам адчужэння і некамунікабельнасці».

Біяграфічныя звесткі

Скончыў Вышэйшую школу эканомікі і камерцыі ў Балонні.

Творчасць

Асноўныя тэма творчасці — даследаванне ўнутранага свету чалавека, які адчувае сваю ізаляванасць, пакінутасць, адзіноту і боязь жыцця. У паваенную эпоху паказаў раз’яднанасць людзей, іх трагічную «некамунікабельнасць». Героі яго стужак пакутліва перажываюць сваю ўнутраную самоту: «Хроніка аднаго кахання» (1950), «Пераможаныя» (1952), «Дама без камелій» (1953), «Сяброўкі» (1955). Своеасаблівы цыкл складаюць фільмы 1960-х гадоў, у якіх паказаны разрыў кантакту герояў з рэальнасцю, унутраны крызіс: «Крык», «Ноч», «Зацьменне», «Чырвоная пустыня». Майстэрскае выкарыстанне натуральных шумаў, паўз, сімвалічных дэталяў робіць фільмы Антаніёні гукапластычным відовішчам. У іншых краінах зняў фільмы: «Фотапавелічэнне» (Англія, 1967), «Забрыеш Пойнт» (ЗША, 1970), «Прафесія: рэпарцёр» (Алжыр, 1975).

Зноскі

1. Michelangelo Antonioni
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17299517"></a>
2. Michelangelo Antonioni // filmportal.de — 2005. Праверана 9 кастрычніка 2017.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q15706812"></a>
3. Антониони Микеланджело // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135"></a>
4. http://www.telegraph.co.uk/news/main.jhtml?xml=/news/2007/07/31/wdirector131.xml
5. http://news.bbc.co.uk/1/hi/entertainment/6923785.stm
6. http://www.astro.com/astro-databank/Antonioni,_Michaelangelo
7. http://www.salon.com/ent/movies/review/2007/08/02/btm/

Літаратура

• Нячай В. Ф. Антаніёні // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).