Міхай Бабіч

Міхай Бабіч
венг.: Babits Mihály
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	26 лістапада 1883(1883-11-26)[1][2]^[…]
Месца нараджэння	Сексард, Сексардскі яраш^[d], медзье Тольна^[d], Каралеўства Венгрыя, Аўстра-Венгрыя[3]
Дата смерці	4 жніўня 1941(1941-08-04)[4][5]^[…] (57 гадоў)
Месца смерці	Будапешт, Каралеўства Венгрыя, Каралеўства Венгрыя[3]
Пахаванне	Керэпешы^[d]
Грамадзянства	Венгрыя[6]
Жонка	Ilona Tanner^[d]
Альма-матар	Будапешцкі ўніверсітэт Gymnasium of Cistercian Order of the Louis the Great^[d] (1901)
Месца працы	Nyugat^[d][7]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	паэт, пісьменнік, перакладчык, эсперантыст, гісторык літаратуры
Кірунак	symbolism^[d][6]
Мова твораў	венгерская мова
Грамадская дзейнасць
Член у	Венгерская акадэмія навук
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Цытаты ў Вікіцытатніку

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Бабіч.

Мі́хай Ба́біч (венг.: Babits Mihály, 26 лістапада 1883, Сексард — 4 жніўня 1941, Будапешт) — венгерскі паэт, пісьменнік і перакладчык.

Біяграфія

Бабіч нарадзіўся ў яўрэйскай сям'і. З 1901 па 1905 год ён вучыўся ў Будапешцкім універсітэце па спецыяльнасці настаўніка. Некаторы час ён працаваў настаўнікам у школах гарадоў Бая, Сегеда, Будапешта і Фагараша. З 1908 года ён стаў займацца літаратурай. У 1916 годзе ён стаў адным з рэдактараў венгерскага літаратурнага часопіса «Захад» (венг. Nyugat).

Творчасць

Яго першы зборнік быў выдадзены ў 1908 годзе, і ён зваўся «Лісце з вянка Ірысіна». Пазней ён выпусціў зборнікі «Рэчытатыў» (1916), «Востраў і мора» (1925) і «У гонцы з гадамі» (1928).

Бабіч таксама пераклаў на венгерскую мову творы «Боская камедыя» Дантэ Аліг’еры, «Бура» Уільяма Шэкспіра і некалькі твораў, напісаных на латыні.

У некаторых сваіх творах Бабіч выступае супраць войнаў і імперыялізму. І ў сваім лепшым творы «Кніга Іоны», напісаная ім незадоўга да смерці ён пратэставаў супраць фашызму.

Зноскі

1. Babits Mihály // ISFDB — 1995. Праверана 9 кастрычніка 2017.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2629164"></a>
2. Mihály Babits // Brockhaus Enzyklopädie
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>
3. Encyclopédie Larousse — Éditions Larousse, 1970. Праверана 19 лістапада 2022.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q3053899"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q273835"></a>
4. Library of Congress Authorities — Library of Congress. Праверана 24 мая 2018.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13219454"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q131454"></a>
5. Bell A. Encyclopædia Britannica — Encyclopædia Britannica, Inc., 1768. Праверана 24 мая 2018.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q455"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2846567"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2743906"></a>
6. Бабич, Михаел // Большая Советская Энциклопедия, том 4: Атоллы — Барщина — 1926. — Т. 4. — С. 263.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q43448636"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q43200225"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q20078554"></a>
7. Shakespeare. Essays aus Ungarn / пад рэд. A. Horn — 2008. — С. 208.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q47461344"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q515994"></a>

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Міхай Бабіч