Надзя Мурад | |
---|---|
араб. نادية مراد | |
Род дзейнасці | выкладчык, актывіст, палітычны актывіст |
Дата нараджэння | 10 сакавіка 1993[1] (31 год) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Веравызнанне | езідызм[d] |
Узнагароды і прэміі |
прэмія імя Сахарава (2016) прэмія Вацлава Гавела[d] (2016) Women of the Year[d] (2024) 100 жанчын (2024) |
Сайт | nadiasinitiative.org (англ.) |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Надзя Мурад Басе Таха (курд.: نادیە موراد, араб. نادية مراد; нар. 10 сакавіка 1993[1], Коча[d], Найнава[d][2][3]) — іракская праваабаронца езідскага паходжання, лаўрэат Нобелеўскай прэміі міру (2018).
Яна марыла стаць педагогам, але не змагла скончыць універсітэт: яе пасёлак Коча ў 2014 годзе захапілі баевікі ІДІЛ. Разам з іншымі езідамі (субэтнас курдаў) трапіла ў лік тых, каго пераследвалі ісламісты. Большасць яе сям’і джыхадзісты забілі за адмову прыняць іслам. Надзя апынулася ў сексуальным рабстве, спрабавала няўдала бегчы, за што падвяргалася катаванням. Некалькі разоў перапрадавалася. Змагла збегчы толькі пасля трох месяцаў палону.
У 2016 годзе Надзе Мурад стала паслом па абароне годнасці людзей, якія перажылі гандаль, ад упраўлення ААН па наркотыках і злачыннасці. Жыве ў Германіі.
Лаўрэат прэміі імя Сахарава (2016).
Надзя Мурад у Вікіцытатніку | |
Надзя Мурад на Вікісховішчы |