Нацысцкая сімволіка
.svg)
Нацысцкая сімволіка — сімволіка, якая выкарыстоўвалася Нацыянал-сацыялістычнай нямецкай рабочай партыяй, а таксама сімволіка неанацыстаў, якая прыпадабняецца да яе.
Нацысцкая сімволіка
[правіць | правіць зыходнік]У першай палове XX стагоддзя нацысцкая партыя шырока выкарыстоўвала графічны сімвалізм. Асноўным сімвалам стаў Hakenkreuz (літар. «Крук-крыж») — свастыка, якую таксама малявалі на сцягах, уключаючы дзяржаўны сцяг нацысцкай Германіі[1].
Сярод іншых сімвалаў, якія выкарыстоўваліся нацыстамі, былі:
- Арол са свастыкай — афіцыйны герб Трэцяга рэйха.
- «Маланкі» СС (
, дзве руны Совіла) - Розныя руны і рунаподобныя сімвалы[2], напрыклад Одал, Вольфсангель.
- Чорная ўніформа і знакі адрознення СС.
- Карычневыя кашулі штурмавых атрадаў.
- «Мёртвая галава» — знак адрознення аднайменнага падраздзялення СС па ахове канцлагераў, эмблема сфармаванай з гэтага падраздзялення аднайменнай танкавай дывізіі, а таксама персанальны ўзнагародны знак у выглядзе кольца.
- Асабісты штандар Адольфа Гітлера.
Галоўным знакам нацыстаў быў сцяг са свастыкай. Ён меў чорна-бела-чырвоную каляровую схему, заснаваную на колеры сцяга Германскай імперыі. Таксама гэтыя колеры супрацьпастаўляліся германскімі нацыяналістамі чорна-чырвона-жоўтаму сцягу Веймарскай рэспублікі[3]. У кнізе «Майн кампф» Адольф Гітлер наступным чынам патлумачыў сімволіку сцяга са свастыкай: «Чырвоны колер увасабляе сацыяльныя ідэі, закладзеныя ў нашым руху. Белы колер — ідэю нацыяналізму. Матыгападобны крыж — місію барацьбы за перамогу арыйцаў і разам з тым за перамогу творчай працы, якая заўседы была антысеміцкай і застанецца антысеміцкай»[4].
Зноскі
- ↑ Third Reich 1933-1945 (Germany). FOTW Flags Of The World website. Праверана 24 жніўня 2020.
- ↑ Neonazi flag symbolism. FOTW Flags Of The World website. Праверана 24 жніўня 2020.
- ↑ Hilmar Hoffmann, John Broadwin, Volker R. Berghahn. The Triumph of Propaganda: Film and National Socialism, 1933—1945. Berghahn Books, 1997. Pp. 16.
- ↑ "Mein Kampf" at Project Gutenberg of Australia. Gutenberg.net.au. Праверана 24 жніўня 2020.
