Новая дэмакратыя (Грэцыя)

Новая дэмакратыя
грэч. Νέα Δημοκρατία
Выява лагатыпа
Лідар Кірыякас Міцатакіс
Заснавальнік Канстанцінас Караманліс
Дата заснавання 4 кастрычніка 1974
Штаб-кватэра
Краіна
Ідэалогія кансерватызм, хрысціянская дэмакратыя і эканамічны лібералізм
Інтэрнацыянал
Сайт nd.gr
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Новая дэмакратыя (грэч. Νέα Δημοκρατία) — ліберальна-кансерватыўная[1][2] палітычная партыя ў Грэцыі. У сучаснай грэчаскай палітыцы Новая дэмакратыя з’яўляецца галоўнай правацэнтрысцкай партыяй[3] і адной з дзвюх асноўных партый краіны поруч з Усегрэчаскім сацыялістычным рухам (УСР). Новая дэмакратыя і УСР былі створаны пасля звяржэння ваеннай хунты ў 1974 годзе і кіравалі Грэцыяй па чарзе на працягу наступных чатырох дзесяцігоддзяў. Пасля заняпаду УСР галоўным канкурэнтам Новай дэмакратыі стала Кааліцыя радыкальных левых. У 2019 годзе партыя павярнула сабе большасць, пасля чатырох з паловай гадоў у апазіцыі, а прэм’ер-міністрам стаў прадстаўнік партыі Кірыякас Міцатакіс.

Падтрымка партыі маецца за кошт шырокай выбарчай базы, пачынаючы ад цэнтрыстаў да кансерватараў, а таксама ад нацыяналістаў да постмадэрністаў. З геаграфічнага пункту гледжання падтрымкай партыя карыстаецца ў сельскай мясцовасці Грэцыі, а таксама ў галоўных гарадах — Афінах і Фесалоніках. Партыя была закладзена ў 1974 годзе Канстантынасам Караманлісам, і ў тым жа годзе яна ўтварыла першы кабінет Трэцяй Грэчаскай рэспублікі. Новая дэмакратыя ёсць членам Еўрапейскай народнай партыі, якая ёсць найбуйнейшай еўрапейскай палітычнай партыяй з 1999 года.

Зноскі

  1. ↑ José M. Magone (2003). «The Politics of Southern Europe: Integration into the European Union». Praeger. — С. 148. — ISBN 978-0-275-97787-0.
  2. ↑ Derek W. Urwin (2014). «The Community of Europe: A History of European Integration Since 1945». Routledge. — С. 206. — ISBN 978-1-317-89252-6.
  3. ↑ Robert Thomson (2011). «Resolving Controversy in the European Union: Legislative Decision-Making before and after Enlargement». Cambridge University Press. — С. 90. — ISBN 978-1-139-50517-8.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]