Нідокі

Мястэчка Нідокі літ.: Lyduokiai Герб Касцёл Краіна  Літва Павет Віленскі Раён Вількамірскі Сянюнія Нідоцкая Каардынаты 55°16′01″ пн. ш. 24°56′49″ у. д.^HGЯO Ранейшыя назвы Лідокі Вышыня цэнтра 127 м Насельніцтва 142 чал. (2011) Часавы пояс UTC+2, летам UTC+3 Нідокі на карце Літвы

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Нідокі^[1][2] або Лідокі^[2][3], таксама Лідуо́кей^[4] (літ.: Lyduokiai) — мястэчка у Вількамірскім раёне Віленскага павета Літвы, на рацэ Сіесарціс (Сясарка)^[lt]. Цэнтр Нідоцкай сянюніі. Месціцца за 11 км на ўсход ад Вількаміра.

Назва

Тлумачэння гістарычнай назвы Нідокі з літоўскай мовы няма, тым часам літуанізаваную форму Lyduokiai (Лідокі) спрабуюць выводзіць ад балтыйскага lydimas — 'высечка', блізкага да тэрміну «ляда»^[5].

Варыянты назвы ў гістарычных крыніцах: Nidoki (2 лютага 1499 году)^[6].

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Першы пісьмовы ўспамін пра Нідокі датуецца 1499 годам. У гэты час яны былі ў валоданні Пяткевічаў і ўваходзілі ў склад Віленскага павета Віленскага ваяводства.

У 1623 годзе ў Нідоках быў пабудаваны касцёл. У XVII ст. мястэчка перайшло да Дамброўскіх, у XVIII ст. — да роду Марыконі.

Пад уладай Расійскай імперыі

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай у 1795 годзе Нідокі апынуліся ў складзе Расійскай імперыі, у Вількамірскім павеце Віленскай губерні.

Каля 1886 года ў Нідоках было 10 будынкаў.

Найноўшы час

Пасля польска-літоўскіх баёў і падпісання пагаднення паміж Польскай Рэспублікай і Літвой у 1919 годзе Нідокі апынуліся ў складзе Літвы. З 1940 года ў Літоўскай ССР. У часы Другой сусветнай вайны з чэрвеня 1941 да 1944 года мястэчка было пад акупацыяй Германіі.

З 1990 года ў складзе адноўленай незалежнай Літвы.

Насельніцтва

• XIX стагоддзе: ~1886 год — 57 чал.^[3]
• XXI стагоддзе: 2011 год — 142 чал.

Славутасці

Сядзіба

• Касцёл Святога Міхаіла Арханёла (1884)
• Сядзіба (XIX—XX стагоддзі)

Крыніцы

1. Карта Шуберта - квадрат N-35 126K - Slabados g. 33, 20387, Lyduokių seniūnija, Lyduokių miestelis, Ukmergės rajono savivaldybė, Vilniaus apskritis (нявызн.). retromap.ru. Праверана 30 студзеня 2025.
2. Матеріалы для географіи и статистики Россіи, собранные офицерами Генеральнаго штаба: Ковенская губернія. — 1861. — С. 725. — 812 с.
3. SgKP 1886, s. 38.
4. Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 187-2009 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Літоўскай Рэспублікі на беларускую мову»
5. Zinkevičius Z. Ukmergės rajono gyvenviečių vardynas: pavadinimų kilmė. — Vilnius, 2011. P. 27.
6. Rowell S. C. Acta primae visitationis diocesis vilnensis anno domini 1522 peractae. Vilniaus Kapitulos Archyvo Liber IIb atkūrimas. — Vilnius, 2015. P. 117.

Літаратура

• Nidoki al. Lidoki // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VII: Netrebka — Perepiat (польск.). — Warszawa, 1886. — S. 38.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Нідокі
• Нідокі на сайце Radzima.org