Ніктэй

Ніктэй (стар.-грэч.: Νυκτεύς «начны») — персанаж старажытнагрэчаскай міфалогіі[1] Сын Хтоіия (аднаго са спартаў, народжанага з зубоў цмока) (або Гірыея і німфы Клоніі[2]; або сын Пасейдона і Келено[3]), ва ўсіх версіях радаводу названы братам Ліка. Жонка Паліксо, дачка Антыёпа. Бацька Ніктэіды[4]

Разам з братам Лікам забілі на Эўбеі Флегія, сына Арэса, і беглі. Калі Антыёпа зацяжарыла ад Зеўса, пагражаў ёй, і Антыёпа бегла. Ахоплены тугой па дачцэ, Ніктэй скончыў жыццё самагубствам[4]. Паводле іншай версіі, загінуў ад рук сыноў Антыёпы. Паводле сікіёнскай версіі, Ніктэй быў апекуном Лабдака, паранены ў бітве з Эпапеем і памёр, завяшчаўшы ўладу Ліку[5]. Заснаваў Гісіі ля падножжа Кіферона — калонію Гірыі[6].

Зноскі

  1. ↑ Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.2. С.218
  2. ↑ Псеўда-Апаладор. Міфалагічная бібліятэка III 10, 1
  3. ↑ Гігін. Міфы 157; Гігін. Астраномія II 21, 3
  4. ↑ а б Псеўда-Апаладор. Міфалагічная бібліятэка III 5, 5
  5. ↑ Паўсаній. Апісанне Элады II 6, 2
  6. ↑ Страбон. Геаграфія IX 2, 12 (стар.404)