Ніна Галавіч

Ніна Галавіч
Нарадзіўся	6 ліпеня 1992(1992-07-06)[1][2] (32 гады) Супетар^[d], Спліцка-Далмацінская жупанія^[d], Харватыя
Грамадзянства	Харватыя
Рост	186 см
Вага	80 кг
Пазіцыя	абаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб	Арока
Нумар	44
Маладзёжныя клубы
2002—2009 Хайдук (Спліт) 2009—2011 Спліт
Клубная кар’ера[* 1]
2011—2016 Спліт 83 (2) 2015 →  Славен Бялупа 11 (0) 2016 Ашдод 6 (0) 2017—2018 Дынама (Мінск) 56 (6) 2019 Саган Тосу 3 (0) 2019 →  Дынама (Мінск) 14 (1) 2020—2022 Рыека 51 (6) 2022— Арока
Нацыянальная зборная[* 2]
2007—2008 Харватыя (да 17) 6 (1) 2012—2014 Харватыя (да 21) 5 (0)
Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 12 лютага 2022. Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 20 снежня 2017

Ніна Галавіч (харв.: Nino Galović; нар. 6 ліпеня 1992, Супетар) — харвацкі футбаліст, абаронца партугальскага клуба «Арока».

Клубная кар’ера

Пачынаў займацца футболам у акадэміі «Хайдука», але пазней перайшоў у «Спліт». У чэмпіянаце Харватыі дэбютаваў 10 верасня 2011 года, правёўшы ўсе 90 хвілін у матчы супраць «Вараждзіна» (2:1). Пазней здолеў замацавацца ў якасці асноўнага цэнтральнага абаронцы «Спліта», быў капітанам каманды.

Улетку 2015 года праз канфлікт з галоўным трэнерам Зоранам Вулічам адправіўся ў арэнду ў «Славен Бялупа». У пачатку 2016 года вярнуўся ў «Спліт», але новы трэнер Абас Саад таксама не разлічваў на абаронцу. Улетку 2016 дабіўся разарвання кантракта са «Сплітам» і перайшоў у ізраільскі клуб «Ашдод».

У студзені 2017 года падпісаў кантракт з беларускім клубам «Дынама» з Мінска^[3]. У складзе дынамаўцаў замацаваўся ў якасці аднаго з асноўных цэнтральных абаронцаў. У ліпені 2018 года пасля зыходу Аляксандра Наёка стаў капітанам каманды.

У снежні 2018 года ў якасці свабоднага агента перайшоў у японскі клуб «Саган Тосу»^[4]. Аднак, не здолеў замацавацца ў складзе каманды, за паўгода толькі тройчы згуляў у Джэй-лізе. У ліпені 2019 года на правах арэнды вярнуўся ў «Дынама»^[5], дзе стаў трывала гуляць у стартавым складзе. У снежні 2019 года па заканчэнні арэнды вярнуўся ў Японію^[6].

У студзені 2020 года падпісаў кантракт з «Рыекай»^[7], дзе замацаваўся ў аснове. У студзені 2022 года перайшоў у партугальскі клуб «Арока».

Міжнародная кар’ера

Выступаў за зборныя Харватыі да 17 і 21 года.

Дасягненні

• 02 Срэбраны прызёр чэмпіянату Беларусі: 2017
• 03 Бронзавы прызёр чэмпіянату Беларусі: 2018
• У спісе 22 найлепшых футбалістаў чэмпіянату Беларусі (2): 2017, 2018
• 03 Бронзавы прызёр чэмпіянату Харватыі (2): 2019/20, 2020/21
• Уладальнік Кубка Харватыі: 2019/20

Зноскі

1. Nino Galovic // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2449070"></a>
2. Nino Galović // FBref
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q56239490"></a>
3. Состав минского "Динамо" пополнил хорватский защитник Нино Галович
4. Покинувший минское "Динамо" Галович стал одноклубником Фернандо Торреса
5. Минское "Динамо" объявило об аренде Галовича у "Саган Тосу"
6. Галович, Яхая, Ятченко и еще три игрока покинули минское "Динамо"
7. Галович подписал контракт с "Риекой"