Павукі-скакуны

Павукі-скакуны

Звычайны павук-скакун (Salticus scenicus)
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Salticidae Blackwall, 1841

Арэал павукоў-скакуноў

выява


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  871537
NCBI  94017
EOL  186
FW  57494

Павукі-скакуны (Salticidae) — сямейства падатрада вышэйшых павукоў, у якое ўваходзіць больш за 550 родаў і 5000 відаў, гэта прыкладна 13 % усіх відаў павукоў. У павукоў-скакуноў добры зрок, яны ім карыстаюцца для палявання і навігацыі. Маюцца лёгкія і трахейная сістэма.

Самец Phidippus putnami

Даўжыня цела 2—9 мм. Афарбоўка яркая, стракатая, асабліва у самцоў. Галавагрудзі прыўзнятыя спераду, сплюшчаныя ззаду. Маюць 8 «дзённых» вачэй, размешчаных у 3 рады. Ногі адносна кароткія, тоўстыя (асабліва пярэднія, якімі павукі ловяць здабычу), заднія больш доўгія (скакальныя). Брушка акруглае або прадаўгаватае, укрыта перыстымі або лускаватымі валаскамі.

Пашыраны па ўсім зямным шары, пераважна ў тропіках. На тэрыторыі Беларусі адзначава каля 15 відаў, пераважна з родаў сітыкусы (Attulus), эвархі (Evarcha), геліяфанусы (Heliophanus), марпісы (Marpissa), пеленесы (Pellenes). Актыўныя днём. Трапляюцца на дрэвах, кустах, сонечным баку сцен і платоў.

Асаблівасці біялогіі

[правіць | правіць зыходнік]

Лоўчых сетак не робяць. Перамяшчаюцца скачкамі (адсюль назва). Кормяцца мухамі, клапамі, перапончатакрылымі.

Большасць размнажаецца ў канцы вясны — пачатку лета, спароўванню папярэднічаюць або суправаджаюць яго т.зв. «шлюбныя танцы». ЯЙцы адкладваюць у коканы пад камяні, у трэшчыны сцен, пад кару у двухкамерныя гнёэды, Зімуюць маладыя павукі.

Зноскі