Планкаўскі зарад (абазначаецца
q
P
{\displaystyle q_{P}}
) - гэта адна з асноўных адзінак вымярэння планкаўскай сістэмы адзінак , роўная колькасці электрычнага зарада , вызначанага ў тэрмінах фундаментальных канстант. Планкаўскі зарад вызначаецца як [ 1]
[ 2] :
q
P
=
4
π
ε
0
ℏ
c
=
2
c
h
ε
0
=
e
α
,
{\displaystyle q_{P}={\sqrt {4\pi \varepsilon _{0}\hbar c}}={\sqrt {2ch\varepsilon _{0}}}={\frac {e}{\sqrt {\alpha }}},}
дзе:
c
{\displaystyle c\ }
— хуткасць святла у вакууме ,
h
{\displaystyle h\ }
— пастаянная Планка ,
ℏ
≡
h
2
π
{\displaystyle \hbar \equiv {\frac {h}{2\pi }}\ }
— рэдукаваная пастаянная Планка ці пастаянная Дзірака ,
ε
0
{\displaystyle \varepsilon _{0}\ }
— дыэлектрычная пастаянная ,
e
{\displaystyle e\ }
— элементарны зарад ,
α
≈
1
/
137
,
035999679
{\displaystyle \alpha \ \approx 1/137,035999679}
— пастаянная тонкай структуры .
У некаторых сістэмах вымярэння (напрыклад, Гаусаўская СГС), дзе
4
π
ε
0
=
1
{\displaystyle 4\pi \varepsilon _{0}=1}
, планкаўскі зарад
q
P
{\displaystyle q_{P}}
выглядае так:
q
P
=
ℏ
c
.
{\displaystyle q_{P}={\sqrt {\hbar c}}.}
У адзінках СІ
q
P
{\displaystyle q_{P}\ }
= 1,8755459×10−18 кулон
Планковский зарад прыблізна ў 11,706 разоў больш па модулю, чым элементарны электрычны зарад (зарад электрона ).
Зноскі
Асноўныя Вытворныя Выкарыстоўваюцца ў