Праз Парыж

Праз Парыж
Праз Парыж;
	фр.: La Traversée de Paris
Жанр	драматычны фільм і кінакамедыя
Рэжысёр	Claude Autant-Lara[d];
Прадзюсар	Henri Deutschmeister[d];
Сцэнарыст	Jean Aurenche[d]; Pierre Bost[d]; Марсель Эмэ;
У галоўных; ролях	Жан Габэн; Бурвіль; Луі дэ Фюнэс; Jeannette Batti[d]; Albert Michel[d]; Anne Carrère[d]; Anouk Ferjac[d]; Béatrice Arnac[d]; Bernard Lajarrige[d]; Claude Vernier[d]; Clément Harari[d]; Émile Genevois[d]; Franck Maurice[d]; Georges Bever[d]; Georgette Anys[d]; Germaine Delbat[d]; Hans Verner[d]; Harald Wolff[d]; Henri Lambert[d]; Hubert de Lapparent[d]; Hubert Noël[d]; Jacques Marin[d]; Jean Dunot[d]; Jean Vinci[d]; Laurence Badie[d]; Lita Recio[d]; Louis Viret[d]; Louisette Rousseau[d]; Marcel Bernier[d]; Martine Alexis[d]; Maryse Paillet[d]; Monette Dinay[d]; Myno Burney[d]; Paul Barge[d]; René Brun[d]; René Hell[d]; Robert Arnoux[d]; Yvette Cuvelier[d]; Yvonne Claudie[d]; Michèle Nadal[d]; Hugues Wanner[d];
Аператар	Jacques Natteau[d];
Кампазітар	René Cloërec[d];
Працягласць	80 хв.
Краіна	Францыя; Італія;
Мова	французская
Год	26 кастрычніка 1956, 9 верасня 1956 і 7 чэрвеня 1957
IMDb	ID 0049877

«Праз Парыж» — франка-італьянскі кінафільм рэжысёра Клода Атан-Лара, які выйшаў у 1956 годзе, з удзелам Бурвіля, Жана Габэна і Луі дэ Фюнеса. Экранізацыя твора пісьменніка Марселя Эмэ.

Сюжэт

У акупаваным нацыстамі Парыжы квітнее чорны рынак. Акупацыйныя ўлады спрабуюць змагацца з нелегальным гандлем, раз-пораз арыштоўваюць гандляроў і пасярэднікаў і канфіскуюць тавар. Беспрацоўны шафёр Мартэн (Бурвіль) зарабляе на жыццё дастаўкай тавару пакупнікам пад покрывам ночы. Атрымаўшы ад уладальніка крамы (Луі дэ Фюнес) заданне аднесці заказчыку свіную тушу, спакаваную ў чатыры валізкі, ён пачынае шукаць памочніка і знаёміцца ў кафэ з Гранжылем (Жан Габэн) — дзіўнаватым чалавекам незразумелага роду дзейнасці. Адправіўшыся з незнаёмцам ў небяспечны шлях праз Парыж, які патрулююць немцы, Мартэн не раз шкадуе, што звязаўся з Гранжылем, бо той відавочна шукае рызыку і прыгоды. Неўзабаве высвятляецца, што яго напарнік — вядомы мастак — дастаткова багаты і ў грошах не мае патрэбы, а ў гэтую авантуру увязаўся толькі дзеля новых вострых адчуванняў.

Нарэшце, перажыўшы шмат небяспечных момантаў і дабраўшыся да пункту назначэння, яны прыцягваюць увагу патруля, які затрымлівае іх за парушэнне каменданцкай гадзіны. Акрамя таго, пры вобшуку ў іх знаходзяць нелегальны тавар. Чакаючы рашэння сваёй долі, Гранжыль сустракае нямецкага афіцэра — даўняга прыхільніка сваёй творчасці, які хоча дапамагчы яму выбрацца з гэтай небяспечнай сітуацыі. Гранжыль згодны выратавацца толькі разам са сваім новым сябрам. Але раптам абставіны змяняюцца: немцы атрымліваюць паведамленне, што нехта напаў на іх патруль, ёсць забітыя. Усіх затрыманых садзяць у грузавік. Ніхто не ведае, куды іх вязуць. У турму? На расстрэл? У апошні момант Гранжылю загадваюць выйсці, што ён і робіць. Грузавік у гэты ж момант з’язджае. Гранжыль паспявае толькі злавіць поўны адчаю позірк Мартэна…

Пасля заканчэння вайны месье Гранжыль выпадкова сустракае Мартэна на вакзале. Той працуе насільшчыкам.

Узнагароды

Венецыянскі кінафестываль (1956): Прэмія лепшаму акцёру — Бурвіль;
Французскі сіндыкат кінакрытыкаў (1958): Прэмія за лепшы фільм — Клод Атан-Лара

Зноскі

↑ ^а ^б ^в Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 23 мая 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q37312"></a>
↑ ^а ^б ^в Česko-Slovenská filmová databáze — 2001.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q3561957"></a>

[_59b3ea5d6be36a9d-1] а ^б ^в Person Profile // Internet Movie Database — 1990. Праверана 23 мая 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q37312"></a>

[_7ff887a752bf9963-2] а ^б ^в Česko-Slovenská filmová databáze — 2001.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q3561957"></a>

[2]

[1]