Пухірнік ягадны

Пухірнік ягадны
Навуковая класіфікацыя
прамежныя рангі Дамен:  Эўкарыёты Царства:  Расліны Аддзел:  Кветкавыя[1] Клас:  Двухдольныя[2] Парадак:  Гваздзікакветныя Сямейства:  Гваздзіковыя Падсямейства:  Caryophylloideae Трыба:  Sileneae Род:  Смалёўка Падрод:  Behenantha Від:  Пухірнік ягадны
Міжнародная навуковая назва
Silene baccifera (L.) Roth, 1788
Сінонімы
Cucubalus baccatus Gueldenst. ex Ledeb., 1842 Cucubalus baccifer L., 1753basionym Cucubalus baccifer var. angustifolius L.H.Zhou, 1983 Cucubalus baccifer var. cavalerieri H.Lév., 1914 Cucubalus baccifer var. japonicus Miq., 1866 Cucubalus divaricatus Clairv., 1811 Cucubalus horizontalis Moench, 1794 Cucubalus japonicus (Miq.) Vorosch., 1960 Lychnanthos scandens C.C.Gmel., 1806 Lychnanthos volubilis S.G.Gmel., 1770 Lychnis baccifera (L.) Scop., 1771 Scribaea baccifera (L.) Schur, 1866 Scribaea cucubalus Borkh., 1793 Scribaea divaricata G.Gaertn., B.Mey. & Scherb., 1800 Silene baccifera var. japonica (Miq.) H.Ohashi & H.Nakai, 1996 Silene fissa Salisb., 1796
Сістэматыка на Віківідах Выявы на Вікісховішчы NCBI   54818 EOL   2903857 GRIN   t:464227 IPNI   156886-1 TPL   kew-2485868

Пухірнік ягадны^[3][4] (Silene baccifera) — кветкавая расліна сямейства Гваздзіковыя (Caryophyllaceae).

Апісанне

Шматгадовая травяністая расліна з моцна галінастым, узыходным або ляжачым апушаным сцяблом даўжынёй 60—150 см (0,5—2^[5] м). Лісце суцэльнае, яйкападобна-ланцэтнае, супраціўнае. Кветкі з 5 зеленавата-белымі двухлопасцевымі пялёсткамі і 5 зрослымі чашалісцікамі, якія застаюцца пры пладах. Плод — чорная шарападобная ягада з бліскучым ныркападобным насеннем, не характэрным для сямейства гваздзіковых.

Пашырэнне

Прэбарэальны рэліктавы від з дэз’юнктыўным еўразійскім арэалам. Пашырэнне: Цэнтральныя і паўднёвыя раёны Еўропы, Каўказ, Заходняя Сібір, Сярэдняя Азія, Далёкі Усход. У Беларусі адзначаны ў асобных раёнах. Месцы росту: хмызнякі па ярах і абрывістых берагах рэк. Расце адзіночнымі экземплярамі і невялікімі групамі, але на абмежаваных плошчах.

Асаблівасці біялогіі

Цвіце ў чэрвені-жніўні, пладаносіць у жніўні. Размнажэнне насеннем. Зацвітае на другі год.

Выкарыстанне

Дэкаратыўная, лекавая расліна^[4]. Маладое лісце ўжываецца ў ежу^[4].

Зноскі

1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
2. Пра ўмоўнасць аднясення апісанай у гэтым артыкуле групы раслін да класа двухдольных гл. артыкул «Двухдольныя».
3. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 42. — 160 с. — 2 350 экз. — у крыніцы пад назвай Cucubalus baccifer
4. Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл. — 10 000 экз.
5. БелЭн 2001.

Літаратура

• Чырвоная кніга Рэспублікі Беларусь: Рэдкія і тыя, што знаходзяцца пад пагрозай знікнення віды жывёл і раслін. — Мн.: БелЭн, 1993. ISBN 5-85700-095-5
• Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — 599 с., іл. — 10 000 экз. — С. 308.
• Лесные травянистые растения. Биология и охрана: Справочник // Алексеев Ю. Е., Вахрамеева М. Г., Денисова Л. В., Никитина С. В. — М.: Агропромиздат, 1988. (руск.)
• Прохараў В. М. Пухірнік // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 133. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).

Спасылкі

• Волдырник ягодный: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)
• Редкие высшие сосудистые растения Псковской области — Волдырник ягодный // ГБУК «Псковская областная универсальная научная библиотека» (руск.)
• Silene baccifera L. (Волдырник ягодный) // ИАС «ООПТ России» (руск.)