Пылюшнік ворлікалісты

Пылюшнік ворлікалісты
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Thalictrum aquilegiifolium L., Sp. Pl. 1: 547 (1753)

Падвіды
  • Thalictrum aquilegiifolium f. cornuti (L.) B.Boivin
  • Thalictrum aquilegiifolium var. sibiricum Regel & Tiling

Сістэматыка
на Віківідах
Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  821191
NCBI  619227
EOL  591134
GRIN  t:36424
IPNI  714234-1
TPL  kew-2513374

Пылю́шнік ворлікалісты[1] (Thalictrum aquilegiifolium) — від кветкавых раслін роду Пылюшнік (Thalictrum) сямейства Казяльцовыя (Ranunculaceae).

Назвы

[правіць | правіць зыходнік]

Пылюшнік ворлікалісты, пылюшнік вадазборалісты, пажытнік, расходнік, чортава золата, жывіцельнік, лілейка, стары дуб, божае крэсла, срэбранік.

Батанічнае апісанне

[правіць | правіць зыходнік]
Батанічная ілюстрацыя Якаба Штурма з кнігі «Deutschlands Flora in Abbildungen», 1796

Шматгадовая травяністая карэнішчавая расліна вышынёй да 1[1] (да 1,2[2]) м. Сцябло прамастойнае, аблісцелае. Лісце двойчы-тройчыперыстае, чаргаванае. Лісцікі амаль круглай формы. Кветкі светла-фіялетавыя, зрэдку белыя, дробныя, да 1 см у дыяметры[2]. Тычынкі ліловыя або белаватыя. Калякветнік правільны, складзены з 4—5 рана ападаючых лісточкаў зеленаватага колеру[2]. Суквецце — буйная шчыткападобная мяцёлка. Плод — шматарэшак. Арэшкі грушападобнай формы, з чатырма рэбрамі.

Існуюць садовыя формы расліны з чырванаватымі, лілова-ружовымі, белымі і аранжавымі кветкамі[2].

Расліна ядавітая.

Распаўсюджанне і экалогія

[правіць | правіць зыходнік]

Расліна распаўсюджана на тэрыторыі Еўропы і ўмераных абласцей Азіі. Ценевынослівая расліна[3]. Мезафіт, гіграфіт, мезатроф і эўтроф[3]. Расце ў шыракалістых і мяшаных лясах, хмызняках, на ўзлесках, лугах, па берагах вадаёмаў, у парках і садах.

Ахоўваецца на тэрыторыі шэрагу рэгіёнаў Расіі, Украіны і Фінляндыі[3].

Гаспадарчае значэнне

[правіць | правіць зыходнік]

Дэкаратыўная і лекавая расліна.

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ а б ЭПБ 1985.
  2. ↑ а б в г ДР СССР 1986.
  3. ↑ а б в Василисник водосборолистный: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • Кухарава Л. В. Пылю́шнік // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — С. 315—316. — 599 с., іл. — 10 000 экз.
  • Прохараў В. М. Пылю́шнік // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 151. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0216-4 (т. 13).
  • Губанов И. А., Киселёва К. В., Новиков В. С., Тихомиров В. Н. 614. Thalictrum aquilegiifolium L. — Василисник водосборный // Иллюстрированный определитель растений Средней России. В 3-х томах. — М.: Т-во науч. изд. КМК, Ин-т технолог. иссл, 2003. — Т. 2. Покрытосеменные (двудольные: раздельнолепестные). — С. 229. — ISBN 9-87317-128-9.
  • Крупкина Л. И. Род 35. Василисник — Thalictrum L. // Флора Восточной Европы / Отв. ред. и ред. тома Н. Н. Цвелёв. — СПб.: Мир и семья; Издательство Санкт-Петербургской государственной химико-фармацевтической академии, 2001. — Т. X. — Редактор тома Н. Н. Цвелёв. — С. 186—195. — 670 с. — 700 экз. — ISBN 5-8085-0122-9 (руск.)
  • Thalictrum L. — Василисник // Определитель высших растений Беларуси (руск.) / Под ред. В. И. Парфёнова. — Мн.: Дизайн Про, 1999. — С. 45, 56—59. — 472 с. — 1 000 экз. — ISBN 985-6182-78-6.
  • Род Василисник — Thalictrum L. // Декоративные растения СССР (руск.) / Б. Н. Головкин, Л. А. Китаева, Э. П. Немченко. — М.: Мысль, 1986. — С. 119—120. — 320 с. — (Справочники-определители географа и путешественника). — 100 000 экз.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]