Пятровічы (Смаленская вобласць)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Пятровічы.

Вёска Пятровічы руск.: Петровичи Краіна  Расія Суб’ект федэрацыі Смаленская вобласць Муніцыпальны раён Шумяцкі Каардынаты 53°58′35″ пн. ш. 32°09′46″ у. д.^HGЯO Заснаваны 1403 Першая згадка 1403 Плошча 1.25 км² Тып клімату умерана-кантынентальны Насельніцтва 265 чалавек (2007) Шчыльнасць 212 чал./км² Часавы пояс UTC+4 Тэлефонны код +7 48133 Паштовыя індэксы 216430 Аўтамабільны код 67 Код АКАТП 66256835016 Пятровічы на карце Расіі ±

Пятровічы — вёска ў Расіі, на левым беразе ракі Чорная Немка. Уваходзіць у склад Шумяцкага раёна Смаленскай вобласці. Насельніцтва на 2007 год — 265 чалавек. Знаходзіцца за 21 км на паўночны захад ад Шумячаў.

Гісторыя

Вялікае Княства Літоўскае

Першы пісьмовы ўспамін пра Пятровічы датуецца 1450 годам сярод зямельных наданняў вялікага князя Казіміра^[1]. Пад 1710 годам Пятровічы ўпершыню ўпамінаюцца як мястэчка Мсціслаўскага ваяводства, уладанне Валовічаў. У 1719 годзе з мястэчка выплачвалася чопавае ў памеры 190 злотых.

Пад уладай Расійскай імперыі

У выніку першага падзелу Рэчы Паспалітай (1772 год) Пятровічы апынуліся ў складзе Расійскай імперыі, у Клімавіцкім павеце Магілёўскай губерні. У 1783—1785 гадах у мястэчку было 60 двароў. Пятровічы мелі квартальную забудову, аснову якой складаў Рынак царквой Святых Апосталаў Пятра і Паўла^[2].

На 1887 год у Пятровічах было 132 дамы (63 хрысціянскія і 69 іўдэйскіх), дзейнічалі царква і малітоўны дом, працавалі гарбарня, вадзяны млын і фолюш.

Найноўшы час

25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай Пятровічы абвяшчаліся часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. 1 студзеня 1919 года згодна з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яны ўвайшлі ў склад Беларускай ССР, аднак 16 студзеня Масква адабрала мястэчка разам з іншымі этнічна беларускімі тэрыторыямі ў склад РСФСР. У 1924 годзе Пятровічы не вярнулі БССР.

Насельніцтва

• XVIII стагоддзе: 1783—1785 гады — 288 чал.^[3]
• XIX стагоддзе: 1880 год — 1035 чал. (499 муж. і 536 жан.), з іх 329 праваслаўных, 1 каталік і 705 іўдэяў^[4]
• XX стагоддзе: 1998 год — 215 чал.^[5]
• XXI стагоддзе: 2007 год — 265 чал.

Славутасці

Гістарычныя

У Пятровічах захаваўся старажытны курган і рэшткі сядзібнага парку.

Страчаная спадчына

• Касцёл
• Сядзіба
• Царква Святых Апосталаў Пятра і Паўла (XVIII ст.)

Вядомыя асобы

• Айзэк Азімаў (1920—1992) — амерыканскі біяхімік і пісьменнік навуковай фантастыкі
• Любоў Іванаўна Фіглоўская (1908—1979) — беларускі літаратуразнавец. Доктар філалагічных навук (1957), прафесар (1960).

Зноскі

1. ЭнцВКЛ 2010, с. 382.
2. Мяцельскі А. Мястэчкі Мсціслаўскага ваяводства XVI—XVIII стст. // Гістарычна-археалагічны зборнік. Мінск, 2008. № 23.
3. ЭнцВКЛ 2010, с. 383.
4. Krzywicki J. Pietrowicze // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VIII: Perepiatycha — Pożajście (польск.). — Warszawa, 1887. S. 116.
5. Смоленская область: Энциклопедия в 2 т. / Редкол.: Г. С. Меркин (отв. ред.) и др. Т. 2: А—Я. — Смоленск: СПГУ, 2003.

Літаратура

• Мяцельскі А. Пятровічы // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Т. У. Бялова (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2010. — Т. 3: Дадатак. А — Я. — С. 382—383. — 696 с. — ISBN 978-985-11-0487-7 (т. 3), ISBN 985-11-0315-2.
• Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom VIII: Perepiatycha — Pożajście (польск.). — Warszawa, 1887.
• Смоленская область: Энциклопедия в 2 т. / Редкол.: Г. С. Меркин (отв. ред.) и др. Т. 2: А—Я. — Смоленск: СПГУ, 2003. — 624 с.

Спасылкі

• На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх