Радольф Крэйцэр

Радольф Крэйцэр
фр.: Rodolphe Kreutzer
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	16 лістапада 1766(1766-11-16)
Месца нараджэння	Версаль
Дата смерці	6 студзеня 1831(1831-01-06) (64 гады)
Месца смерці	Жэнева, Жэнева, Швейцарыя[1][2]
Месца пахавання	Могілкі Каралёў^[d] Пер-Лашэз[3][4]^[…]
Краіна	Францыя
Бацька	Jean Jacob Kreutzer^[d]
Маці	Elisabeth Trabol^[d]
Жонка	Adélaïde-Charlotte Kreutzer^[d]
Месца працы	Парыжская Вышэйшая нацыянальная кансерваторыя музыкі і танца^[d]
Музычная дзейнасць
Педагог	Anton Stamitz^[d]
Прафесіі	кампазітар
Інструменты	скрыпка
Жанры	опера
Выхаванцы	Charles Philippe Lafont^[d], Lambert Massart^[d], Jean Nicolas Auguste Kreutzer^[d] і Pantaléon Battu^[d][5]
Грамадская дзейнасць
Член у	Commission des Sciences et des Arts^[d] Q3578005?
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Радольф Крэйцэр (фр. Rodolphe Kreutzer; 16 лістапада 1766, горад Версаль - 6 студзеня 1831, Жэнева) — французскі скрыпач, кампазітар і дырыжор, прадстаўнік так званай парыжскай скрыпічнай школы.

Немец па паходжанні. Першыя ўрокі музыкі атрымаў у бацькі, затым вучыўся ў Антона Стаміца. З 1802 Крэйцэр займаў пасаду камер-віртуоза пры двары Напалеона I, затым, з 1815, пры Людовіку XVIII. Са дня заснавання Парыжскай кансерваторыі (1795) і да 1826 года Крэйцэр быў прафесарам гэтай установы. Разам з П'ерам Родэ і П'ерам Баё Крэйцэр стварыў класічную методыку выкладання ігры на скрыпцы.

Спадчына Крэйцэра ўключае 19 скрыпічных канцэртаў, 40 опер і іншыя творы, але найбольш вядомым апынуўся зборнік эцюдаў (42 études ou caprices, 1796), да гэтага часу выкарыстоўваецца ў якасці навучальнага дапаможніка.

Крэйцэру прысвечана так званая Крэйцарава саната Бетховена, аднак Крэйцэр яе ніколі не выконваў.

Зноскі

1. Крейцер Родольф // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135"></a>
2. Archivio Storico Ricordi — 1808. Праверана 3 снежня 2020.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q3621644"></a>
3. Moiroux J. Le cimetière du Père-Lachaise — Paris: 1908. — P. 208.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13413655"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13413705"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q90"></a>
4. Bauer P. Deux siècles d'histoire au Père Lachaise — Versailles: 2006. — P. 445. — ISBN 978-2-914611-48-0
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13413524"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q621"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13413419"></a>
5. Г. Риман Баттю // Музыкальный словарь: Перевод с 5-го немецкого издания / под ред. Ю. Д. Энгель — М.: Музыкальное издательство П. И. Юргенсона, 1901. — Т. 1. — С. 87.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q27680201"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q7117345"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q27771817"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q2910129"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q213539"></a>

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 8: Канто — Кулі / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 8. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0144-3 (т. 8). — С. 535—536.

Спасылкі

• Радольф Крэйцэр: Ноты твораў на International Music Score Library Project