Разьба па камені

Разьбяр працуе над саборам Іаана Багаслова ў Нью-Ёрку, 1909 г.
Каменны абразок Мікола і Стэфан, знойдзены на Мінскім замчышчы
Калона Марка Аўрэлія ў Рыме (дэталь)

Разьба па камені — працэс надання каменю  (укр.) (бел.неабходнай формы і знешняй апрацоўкі.

Гісторыя

[правіць | правіць зыходнік]

Найбольш старажытныя творы рэпрэзентатыўнага мастацтва прадстаўленыя разьбой па камені. Сярод археалагічных знаходак, датаваных да н.э., былі знакі, высечаныя на камянях або петрогліфы. Таксама фігуркі Венеры, такія як Венера з Берэхат-Рама  (руск.) (бел.. Разьба па камені ўжывалася на ўсіх этапах гісторыі матэрыяльнай культуры  (укр.) (бел. краін і народаў свету.

Разьба па камені ажыццяўляецца пры дапамозе распілоўкі, такарнай апрацоўкі, свідравання, шліфоўкі, паліроўкі  (укр.) (бел., аперацый даводкі, гравіравання  (укр.) (бел..

Найвышэйшыя дасягненні разьбы па камені звязаныя з апрацоўкай халцэдону, оніксу, агату, геліятропу  (укр.) (бел., горнага крышталя  (укр.) (бел., аметысту, яшмы, нефрыту, раданіту, малахіту, лазурыту, ізумруду, бірузы, бурштыну, каралу, гіпсу і селеніту, абсідыяну, мармуру, мармуровага оніксу («алебастру») і іншых абліцавальных, вырабных, ювелірна-вырабных і ювелірных камянёў.