Рудольф Маркус | |
---|---|
![]() | |
Дата нараджэння | 21 ліпеня 1923[1][2] (101 год) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Род дзейнасці | хімік, выкладчык універсітэта |
Навуковая сфера | хімія |
Месца працы | |
Навуковая ступень | доктар філасофіі[9] |
Альма-матар | |
Навуковы кіраўнік | Carl A. Winkler[d][8] |
Член у | |
Узнагароды |
![]() прэмія Уіларда Гібса[d] (1988) American Chemical Society Award in Theoretical Chemistry[d] (1997) ![]() прэмія Вольфа па хіміі (1984) медаль Лавуазье[d] (1994) Прэмія стагоддзя[d] (1988) замежны член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (25 чэрвеня 1987) Linus Pauling Award[d] (1991) Oesper Award[d] (1997) Remsen Award[d] (1991) |
![]() |
Рудольф «Рудзі» Артур Маркус (англ.: Rudolph «Rudy» Arthur Marcus; нар. 21 ліпеня 1923[1][2], Манрэаль, Квебек[3][4]) — амерыканскі хімік канадскага паходжання, заснавальнік тэорыі пераносу электрона ў растворах (тэорыя Маркуса), лаўрэат Нобелеўскай прэміі па хіміі (1992). («За ўклад у тэорыю рэакцый пераносу электрона ў хімічных сістэмах»).