Рыгор Рыгоравіч Арлоў | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| |||||||
|
|||||||
|
|||||||
Папярэднік | генерал-фельдцэйхмайстар і над фартыфікацыямі генерал-дырэктар Аляксандр Мікіціч Вільбаа | ||||||
Пераемнік | артылерыі генерал-аншэф Іван Іванавіч Мелер, інжынер-генерал-маёр Раман Нічыпаравіч Тамілаў |
||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
6 (17) кастрычніка 1734[1] |
||||||
Смерць |
13 (24) красавіка 1783[1] (48 гадоў) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Арловы[d] | ||||||
Бацька | Grigory Orlov[d] | ||||||
Маці | Lukirya Ivanovna Zinoveva[d] | ||||||
Жонка | Кацярына Мікалаеўна Арлова[d] | ||||||
Дзеці | Аляксей Рыгоравіч Бобрынскі[d] і Natalia Buxhoevden[d] | ||||||
Член у | |||||||
Дзейнасць | ваенная служба[d][3] | ||||||
Манаграма | |||||||
Ваенная служба | |||||||
Прыналежнасць | Расійская імперыя | ||||||
Род войскаў | Расійская гвардыя і Руская імператарская армія | ||||||
Званне |
генерал-аншэф (1764—65), генерал-фельдцэйхмайстар (1765) |
||||||
Камандаваў | л.-гв. Конны полк (1764—83), Кавалергардскі корпус (1765—83), Артылерыйскі корпус (1765—83), Інжынерны корпус (1765—83) | ||||||
Бітвы | |||||||
Узнагароды |
|
||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Рыгор Рыгоравіч Арлоў[4] (6 (17) кастрычніка 1734 — 13 (24) красавіка 1783, Масква) — граф (1762) — рускі вайсковы і дзяржаўны дзеяч, фаварыт імператрыцы Кацярыны II.
Сын наўгародскага губернатара (або віцэ-губернатара), Рыгора Іванавіча Арлова (1685—1746) і яго жонкі Лукер’і Іванаўны Зіноўевай. Ветэран Сямігадовай вайны. Разам са сваёй палюбоўніцай — жонкай імператара — узначаліў змову супраць Пятра III у 1762 годзе. Ад яго імператрыца мела пазапраўнага сына Аляксея (1762—1813), родапачынальніка рускага графскага роду Бобрынскіх. Падавіў «Чумны бунт» у Маскве ў 1771 годзе. Брат Аляксея Рыгоравіча Арлова.