Рызота

Рызота
італ.: Risotto
Краіна паходжання
Кампаненты
Асноўныя
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Рызо́та (італ.: risotto, азначае «маленькі рыс»[1]) — распаўсюджаная страва з рысу ў Паўночнай Італіі. Упершыню згадваецца ў пісьмовых крыніцах толькі ў XIX стагоддзі.

Для рызота выкарыстоўваецца круглы багаты крухмалам рыс сартоў Арборыа, Бальда, Падана, Рома, Віалоне Нана, Маратэлі або Карнаролі. Апошнія тры сарты лічацца лепшымі для рызота і яны найбольш дарагія. У залежнасці ад традыцый рэгіёну, рыс спачатку абсмажваюць на аліўкавым алеі або сметанковым масле, або на курыным тлушчы. Затым у рыс паступова даліваюць кіпячы булён (з мяса, рыбы, птушкі, гародніны) або звычайную ваду (як правіла, для рызота з морапрадуктаў) з разліку 3-4 шклянкі на 1 шклянку рысу і тушаць, пры гэтым памешваючы. Наступную порцыю вадкасці дадаюць толькі тады, калі зярняткі рысу ўвабралі ў сябе папярэднюю порцыю. У канцы прыгатавання дадаюць жаданы напаўняльнік — мяса, морапрадукты, грыбы, гародніну або сухафрукты.

Часам, каб надаць гатовай страве яшчэ большую крэмавасць (якая характэрна для гатункаў рысу з павышаным утрыманнем крухмалу), у амаль гатовую страву дадаюць сумесь узбітага венцам сметанковага масла з цёртым пармезанам ці пекарына. У рэчаіснасці, варыянтаў рызота мноства, страва не мае дакладнага складу кампанентаў і іх суадносін. У сапраўдным рызота неабходна дабіцца аднастайнай «цякучасці» гатовай стравы і крэмавай кансістэнцыі.

Зноскі

  1. ↑ «Larousse Gastronomique» Clarkson Potter Publishers, New York (2001) ISBN 0-609-60971-8

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]