Сант'ягу | |
---|---|
парт. Santiago | |
Характарыстыкі | |
Плошча | 991 км² |
Насельніцтва | 240 000 чал. |
Шчыльнасць насельніцтва | 242,18 чал./км² |
Размяшчэнне | |
15°04′ пн. ш. 23°38′ з. д.HGЯO | |
Акваторыя | Атлантычны акіян |
Краіна | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Сант’ягу (парт. Santiago) — востраў у краіне Каба-Вердэ, уваходзіць у паўднёвую групу астравоў Сатавенту. Агульная плошча 991 кв. км. Насельніцтва — 240000 чал. (2010 г.). На востраве размешчана сталіца Каба-Вердэ — горад Прая.
Сант’ягу быў адкрыты партугальцамі ў 1460 г. і стаў першым востравам Каба-Вердэ, дзе была заснавана калонія Рыбейра-Грандэ (цяпер Сідадзі-Велья) у 1463 г. З 1466 г. для працы на плантацыях бавоўны і цукровага трыснягу пачалі ўвозіцца негры-рабы. Дзякуючы трансатлантычнаму гандлю рабамі і каланіяльнымі таварамі калонія хутка расла. Разам з гэтым расла і колькасць чарнаскурых насельнікаў. У 1712 г. Рыбейра-Грандэ быў амаль разбураны французскімі піратамі. Адміністрацыйны цэнтр перанеслі на плато Прая.
У 1878 г. было адменена рабства, што прынесла мясцовай эканоміцы значныя страты. Партугальскія ўлады імкнуліся перасяліць частку мясцовага насельніцтва ў іншыя калоніі. З сярэдзіны XIX ст. развівалася эміграцыя. У XX ст. каля мястэчка Тарафал на Сант’ягу дзейнічаў канцлагер, у якім утрымоўваліся палітычныя вязні з Партугаліі і іншых калоній. 5 ліпеня 1975 г. у Праі была абвешчана незалежнасць Каба-Вердэ.
Сант’ягу — самы вялікі востраў Каба-Вердэ. Мае вулканічнае паходжанне. Даволі гарысты. Найвышэйшы пункт — Піку-дэ-Антоніу (1394 м). Высокія горы затрымоўваюць хмары, якія нясуць вятры, таму клімат тут больш вільготны, чым на нізінных астравах. Найбольшая колькасць ападкаў прыходзіцца на цэнтральную і ўсходнюю часткі. На паўночна-ўсходніх схілах захаваліся вільготныя лясы. Сярэдняя гадавая тэмпература вагаецца ад 20 да 35° C.
Асновай эканомікі вострава з’яўляюцца сельская гаспадарка (плантацыі бананаў, цукровага трыснягу, садавіны), рыбная прамысловасць і турызм. У порце Праі дазапраўляюцца трансатлантычныя судны. Дзякуючы вялікай шчыльнасці насельніцтва інфраструктура развіта лепей, чым на суседніх астравах. Усе раёны электрыфікаваны і звязаны са сталіцай дарогамі. У 2005 г. адкрыты новы міжнародны аэрапорт, адкуль таксама можна дабрацца да іншых астравоў.
Турызм пакуль не з’яўляецца такой важнай галіной гаспадаркі, як на востраве Сал. Але Сант’ягу прыцягвае спалучэннем шырокіх пляжаў і маляўнічага горнага ландшафту. Турыстаў могуць зацікавіць мясцовая культура і гісторыя. Сант’ягу — прытулак найстаражытнейшай афра-еўрапейскай крэольскай абшчыны. Мясцовыя насельнікі размаўляюць на асобым дыялекце партугальскай мовы. Шырока адзначаюцца святы — Жамбао (май), які суправаджаецца музычнымі вулічнымі шэсцямі, рэлігійны фестываль Табанка (чэрвень і ліпень), Носа-Сеньёра-дэ-Граса (15 жніўня) у гонар заступніцы Праі.