Сарвепалі Радхакрышнан

Сарвепалі Радхакрышнан
тэлугу: సర్వేపల్లి రాధాకృష్ణన్
прэзідэнт Індыі^[d] 13 мая 1962 — 13 мая 1967
Папярэднік	Раджэндра Прасад
Пераемнік	Закір Хусейн
віцэ-прэзідэнт Індыі^[d] 13 мая 1952 — 12 мая 1962
Пераемнік	Закір Хусейн
Member of the Constituent Assembly of India^[d] з 6 ліпеня 1946
Vice-chancellor of Andhra University^[d] 1 мая 1931 — 19 мая 1936
Нараджэнне	5 верасня 1888(1888-09-05)[1][2]^[…] Tiruttani^[d], Chingleput District^[d], Мадраскае прэзідэнцтва^[d], Брытанская Індыя, Брытанская імперыя, Вялікабрытанія[3]
Смерць	17 красавіка 1975(1975-04-17)[1][2]^[…] (86 гадоў) Чэнаі, акруга Чэнаі^[d], Тамілнад, Індыя
Жонка	Sivakamu^[d]
Дзеці	Sarvepalli Gopal^[d]
Веравызнанне	індуізм
Партыя	Індыйскі нацыянальны кангрэс
Член у	Брытанская акадэмія Сербская акадэмія навук і мастацтваў (16 красавіка 1975)[4]
Адукацыя	Мадраскі ўніверсітэт Калькуцкі ўніверсітэт Madras Christian College^[d] (1906) Дэлійскі ўніверсітэт^[d] Voorhees College^[d]
Месца працы	Калькуцкі ўніверсітэт University of Mysore^[d]
Узнагароды	Тэмплтанаўская прэмія^[d] (1975) Прэмія міру кнігагандляроў Германіі (22 кастрычніка 1961) медаль Гётэ горада Франкфурта-на-Майне^[d] (1959) член Брытанскай акадэміі^[d] (1962) ганаровы доктар Заграбскага ўніверсітэта^[d] ганаровы доктар Калькуцкага ўніверсітэта^[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сарвепалі Радхакрышнан (хіндзі: सर्वपल्ली राधाकृष्णन, 5 верасня 1888, Тырутані, Мадраскае прэзідэнцтва, Брытанская Індыя — 17 красавіка 1975, Мадрас, Індыя) — індыйскі філосаф, грамадскі і дзяржаўны дзеяч, прэзідэнт Індыі (1962—1967).

Біяграфія

Нарадзіўся ў багатай брахманскай сям’і ў вёсцы Тырутані на паўночны захад ад Мадраса. Родная мова — тэлугу.

Скончыў Хрысціянскі каледж у Мадрасе. У 1907 годзе абараніў магістарскую дысертацыю «Этыка веданты і яе філасофскія перадумовы».

Выкладаў у шэрагу індыйскіх каледжаў і ўніверсітэтаў. У 1918—1921 гадах — прафесар універсітэта Майсура, у 1921—1931 гадах — прафесар універсітэта Калькуты.

Публікаваў арыгінальныя работы і пераклады рэлігійна-філасофскіх тэкстаў з санскрыту і палі. У 1923 — 27 гадах у Лондане выйшаў яго двухтамовая праца «Індыйская філасофія».

Чытаў лекцыі ў Оксфардскім, Гарвардскім і іншых заходніх універсітэтах. У 1931 — 36 гг. віцэ-канцлер універсітэта Андхра. У 1936 — 39 гг. — прафесар рэлігіі і этыкі Усходу ў Оксфардскім універсітэце. У 1939-46 гг. — віцэ-канцлер Індуісцкага ўніверсітэта ў Варанасі (Бенарэс).

Пасля абвяшчэння незалежнасці Індыі Радхакрышнан займаўся грамадскай і дзяржаўнай дзейнасцю. У 1946 годзе прызначаны паслом у ЮНЕСКА, у 1949 годзе — паслом у СССР. Кіраваў рэформамі вышэйшай адукацыі ў Індыі. З 1952 года — першы віцэ-прэзідэнт, у 1962-67 гадах — другі прэзідэнт Рэспублікі Індыя.

Ганаровы член Брытанскай акадэміі (1962). Лаўрэат Тэмплтанаўскай прэміі за прагрэс у рэлігіі (1975).

Крыніцы

1. Sarvepalli Radhakrishnan // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q237227"></a>
2. Národní autority České republiky Праверана 23 лістапада 2019.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q13550863"></a>
3. Радхакришнан Сарвепалли // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q5061737"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q17378135"></a>
4. www.sanu.ac.rs
   <a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q119052527"></a>