Седыментацыя

Седымента́цыя^[1] — накіраваны рух часціц у полі дзеяння гравітацыі або цэнтрабежных сіл. Хуткасць седыментацыі залежыць ад масы, памеру і формы часціцы, глейкасці і шчыльнасці асяроддзя, а таксама ад паскарэння сілы цяжару і дзеючых на часціцы цэнтрабежных сіл.

У полі гравітацыйных сіл седыментыруюць часціцы грубадысперсных сістэм; у полі цэнтрабежных сіл магчымая седыментацыя калоідных часціц і макрамалекул (гл. цэнтрыфугаванне). Седыментацыю выкарыстаюць у прамысловасці пры ўзбагачэнні карысных выкапняў, розных прадуктаў хімічнай і нафтахімічнай тэхналогіі, пры водаачышчэнні і інш. Седыментацыя ў цэнтрыфугах і ўльтрацэнтрыфугах, а таксама ў гравітацыйным полі ляжыць у аснове седыментацыйнага аналізу.

Гл. таксама

• Алювій

Зноскі

1. БелЭн 2002.

Літаратура

• Седыментацыя // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 14: Рэле — Слаявіна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 14. — С. 295. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0238-5 (т. 14).
• Химический энциклопедический словарь — М.: Советская энциклопедия, 1983. (руск.)