Секвоя

Секвоя вечназялёная

Секвоя ў нацыянальным парку Рэдвуд (ЗША)
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Sequoia sempervirens (D.Don) Endl.


Сістэматыка
на Віківідах

Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  183434
NCBI  28980
EOL  1034849
IPNI  263741-1
TPL  kew-2484394

Секвоя вечназялёная (Sequoia sempervirens) — рэліктавы від дрэў сямейства Кіпарысавыя (Cupressaceae), адзіны від у родзе.

Вечназялёныя хваёвыя дрэвы. Адносяцца да найвышэйшых дрэў (вышыня ствала 110—112 м, дыяметр 6—10 м). Жывуць больш за 3000 гадоў.

Крона вузкаканічная, з гарызантальнымі ці адхіленымі ўніз галінамі і чырванавата-карычневай тоўстай (да 35 см), валакністай, рабрыстай і маршчыністай карой. Лісце (ігліца) 15–25 мм даўжынёй, чаргаванае, лінейнае або лінейна-лан­цэтнае, размешчана грабеньчата ў два рады.

Шышкі і насенне

Мік­растро­бі­лы (муж­чынскія шышкі) даўжынёй 2–5 мм. Ме­га­ст­ро­білы (жаночыя шышкі) прадаўгаватыя ці ша­рападобныя, даўжынёй 1,5–3,2 см. Насенне з доўгімі крыльцамі. Драўніна светла-чырвоная.

Эн­дэмік паднёвага захаду ЗША. Трапляецца на ўзбярэжжы, у гарах Каліфорніі і Паўднёвага Арэгона. Адно з не­шматлікіх хвой­ных дрэў, здольных да ве­ге­та­тыўнага раз­мнажэння пнё­вай по­раслю, утварае парасткавыя прыбярэжныя лясы. Разам з секвоядэндранам — афіцыйны сім­вал шта­та Ка­ліфор­нія.

У Еўропе і Азіі рэшткі секвоі выяўлены ў юрскіх і ніжнемелавых пластах. Раз­во­дзіцца ў Паўночнай Аме­рыцы, Еўро­пе, Но­вай Зе­лан­дыі, Паўднёвай Аф­рыцы.

Культывуецца, драўніна выкарыстоўваецца для падводных збудаванняў, мэблі і інш.

  • Секвойя вечнозелёная: інфармацыя пра таксон у праекце «Плантариум» (вызначальнік раслін і ілюстраваны атлас відаў). (руск.)