Луцый Септымій Север | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
лац.: Lucius Septimius Severus | |||||||
| |||||||
| |||||||
|
|||||||
Сумесна з | Каракала (198 — 4 лютага 211), Гета (209 — 4 лютага 211) |
||||||
Папярэднік | Дзідзій Юліян | ||||||
Пераемнік | Каракала і Гета | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
11 красавіка 146[1] |
||||||
Смерць |
4 лютага 211[1] (64 гады) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Северы | ||||||
Імя пры нараджэнні | лац.: Lucius Septimius Severus | ||||||
Бацька | Публій Септымій Гета Старэйшы[d] | ||||||
Маці | Флавія Пія | ||||||
Жонка |
1-я: Марцыяна 2-я: Юлія Домна |
||||||
Дзеці |
Ад 2-га шлюбу: сыны: Каракала, Гета |
||||||
Веравызнанне | старажытнарымская рэлігія | ||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Септымій Север — Луцый Септымій Север Пертынакс (146—211): рымскі імператар (193—211), сын Публія Септымія Геты і Фульвіі Піі.
Быў абвешчаны імператарам панонскімі легіёнамі ў час смуты 193 года. Яго канкурэнты, Пясцэній Нігер і Альбін, неўзабаве былі забітыя. Септымій Север паходзіў з Паўночнай Афрыкі, з Лептыс Магны, і ўсё жыццё размаўляў на лаціне з афрыканскім акцэнтам. Ён паспрыяў росквіту Лептыс Магны ў час свайго праўлення, але не любіў Рыма, і дазволіў кіраваць горадам Плаўціну, з дачкой якога ажаніў свайго сына Каракалу. У 198 г. Септымій Север абвясціў Каракалу суправіцелем, а малодшага сына, Гету, цэзар. Паставіў сабе вялікую трыумфальную арку на рымскім форуме.
Быў жанаты з Юліяй Домнай, з роду сірыйскіх жрацоў. Сын - Луцый Публій Септымій Гета. Вядомыя выявы Септымія Севера разам з сям'ёй на медальёне, што захоўваецца ў Афінах, і на камеях[2].