Сеульскі метрапалітэн

Сеульскі метрапалітэн (кар.: 수도권 전철; трансліт. су-до-куон чон-чхоль — «метрапалітэн сталічнага рэгіёну») — сетка метрапалітэну ў Сеуле, 3-ці метрапалітэн у свеце паводле гадавога пасажырапатоку. Метрапалітэн быў адкрыты 15 жніўня 1974 года. Чыгуначная сістэма складаецца з 23 ліній звычайнага метро, так званага «лёгкага метро», прыгараднай чыгункі і «піплмувера». Сістэма абслугоўвае большую частку сталічнай вобласці Сеула, уключаючы мегаполіс Інчхон і гарады-спадарожнікі ў правінцыі Кёнгі. Некаторыя лініі сетцы цягнуцца за межы сталічнага раёна Сеула да сельскіх раёнаў, напрыклад да поўначы правінцыі Чаннам і захаду правінцыі Канвон, якія ляжаць больш чым у 100 км ад сталіцы.

Сеульскі метрапалітэн
кар.: 수도권 전철, ханча 首都圈電鐵

Інфармацыя
Краіна  Рэспубліка Карэя
Горад Сеул
Дата адкрыцця 15 жніўня 1974
Даўжыня ліній 1262,2 км (усе лініі)
Колькасць станцый 724
Колькасць ліній 23
Пасажырапаток за дзень 5,3 млн (сакавік 2022)[1]
Пасажырапаток за год

1,91 млрд (2017, Лініі 1-9, паводле Сеульскага метрапалітэна)[2]

1,16 млрд (2017, паводле Korail)[3]
Схема ліній

Лініі і галіны

[правіць | правіць зыходнік]
Назва Першая станцыя Апошняя станцыя Колькасць станцый Даўжыня лініі Год адкрыцця Апошняе пашырэнне
Першая лінія «Саёсан» «Інчхон»/«Шынчхан»/«Кванмён»/

«Содантхан»

98 200,6 км[4][5][Note 1] 1974 2010
Другая лінія Кальцавая лінія – 51 60,2 км[5] 1980 1996
Трэцяя лінія «Дэхва» «Огым» 44 57,4 км[4][5][Note 2] 1985 2010
Чацвёртая лінія 51 72,1 км[4][5][Note 3] 1985 2022
Пятая лінія 56 63,0 км[5] 1995 2021
Шостая лінія 39 36,4 км[5] 2000 2019
Сёмая лінія 53 60,1 км[5] 1996 2021
Восьмая лінія 18 17,7 км[5] 1996 1999
Дзявятая лінія 38 40,6 км 2009 2018
AREX 14 63,8 км 2007 2018
Кёнгі–Чунан 56 137,8 км[6] 2005 2021
Кёнчхун 24 81,3 км[4] 2010 2016
Суін–Бундан 63 104,6 км[7] 1994 2020
Лінія Ui 15 11,4 км[8] 2017 –
Шылім 11 7,8 км 2022 –
Шынбундан 16 33,4 км[9] 2011 2022
Першая Інчхонская лінія 30 30,3 км 1999 2020
Другая Інчхонская лінія 27 29,1 км 2016 –
EverLine 15 18,1 км[10] 2013 –
Лінія U 16 11,3 км[11] 2012 2021
Кёнкан «Ёджу» 11 54,8 км 2016 –
Сахэ «Воншы» 12 23,4 км 2018 –
Gimpo Goldline «Янчон» 10 23,7 км 2019 –

Заўвагі

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ 192,8 км лініі кіруецца Korail і 7,8 км Сеульскім метро.
  2. ↑ 19,2 км эксплуатуецца Korail, а 38,2 км — Сеульскім метрапалітэнам.
  3. ↑ 40,4 км абслугоўвае Korail, а 31,7 км — Сеульскі метрапалітэн.

Зноскі

  1. ↑ (Graphic News) Seoul's daily subway ridership hits pandemic-era high on eased restrictions (19 мая 2022).
  2. ↑ 자료실 : 알림마당>자료실>자료실.
  3. ↑ http://info.korail.com/mbs/www/subview.jsp?id=www_020203010000.
  4. ↑ а б в г Metro Lines & Trains in Operation. Korail. Праверана 25 July 2014.
  5. ↑ а б в г д е ё ж ko:지하철건설현황 (кар.)(недаступная спасылка). Seoul City Government. Архівавана з першакрыніцы 3 студзеня 2016. Праверана 28 верасня 2022.
  6. ↑ Southern portion of inter-Korean railway to reopen. Hankyoreh (25 снежня 2014). Праверана 25 August 2015.
  7. ↑ Final Bundang Line Extension Opens. Kojects (30 лістапада 2013). Праверана 26 August 2014.
  8. ↑ 우이신설도시철도에 오신결 환영합니다.. www.ui-line.com. Праверана 27 March 2018.
  9. ↑ 무인운전 시스템의 장점 (кар.). Shinbundang Line & NeoTrans. Праверана 25 July 2014.
  10. ↑ 노선안내 (кар.)(недаступная спасылка). Yongin Rapid Transit Corporation. Архівавана з першакрыніцы 10 жніўня 2014. Праверана 28 верасня 2022.
  11. ↑ 사업개요 (кар.)(недаступная спасылка). Uijeongbu LRT Corporation. Архівавана з першакрыніцы 2 лістапада 2014. Праверана 28 верасня 2022.