Славай Жыжак | |
---|---|
славенск.: Slavoj Žižek | |
Дата нараджэння | 21 сакавіка 1949[1][2][…] (75 гадоў) |
Месца нараджэння | |
Грамадзянства | |
Жонка | Renata Salecl[d][3] і Jela Krečič[d] |
Род дзейнасці | філосаф, культуролаг, сацыёлаг, выкладчык універсітэта, эсэіст, псіхааналітык, cultural critic, палітык, багаслоў, публіцыст, акцёр, сцэнарыст |
Навуковая сфера | ідэалогія, паліталогія[4], марксізм, film theory[d], анталогія, псіхааналіз, багаслоўе, Freudo-Marxism[d], філасофія[4] і культуралогія[4] |
Месца працы | |
Навуковая ступень | доктар[d][5] (1986) |
Альма-матар | |
Навуковы кіраўнік | Jacques-Alain Miller[d][5] |
Партыя |
|
Член у | |
Узнагароды | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Слáвай Жы́жак (славенск.: Slavoj Žižek; 21 сакавіка 1949, Любляна, СФРЮ) — славенскі культуролаг[6] і сацыяльны псіхолаг фрэйдамарксісцкага накірунку.
Жыве і працуе ў горадзе Любляна. Перакладчык Жака Лакана, вучэнне якога разам з марксізмам служыць асноўным інструментам для аналізу культуры. Заснавальнік (сумесна з Расткам Мочнікам і Младанам Доларам) Люблянскай школы псіхааналізу (школы тэарэтычнага псіхааналізу) — адзінай усходнееўрапейскай школы, якая дамаглася міжнароднага прызнання пасля распаду Усходняга блоку.