Сокал-250

ЭС250
Электрацягнік Сокал-250
Асноўныя даныя
Гады пабудовы 2000
Краіна пабудовы  Расія
Вытворца РАО ВСМ
Саставаў пабудавана 1
Вагонаў пабудавана 6
Шырыня каляіны 1520 мм
У эксплуатацыі -
Тэхнічныя даныя
Канструкцыйная скорасць 250 км у гадзіну
Колькасць вагонаў у саставе 6
Пасажыраўмяшчальнасць 350
Даўжыня вагона 26 м — прамежкавы, 27 м — галаўны
Шырыня 3120 мм
Парожняя маса 356
Род току і напружанне ў кантактнай сетцы два рода току —3 кВ / ~25 кв

Электрацягнік «Сокал-250» (ЭС250), больш вядомы як проста «Сокал» — даследчы расійскі высокахуткасны двухсістэмны (можа працаваць як на пастаянным, так і на пераменным току) электрацягнік, які распрацоўваўся на працягу сямі гадоў шэрагам канструктарскіх бюро[1]. Доследны ўзор быў сабраны да 2000 годзе пры садзейнічанні тагачаснага расійскага міністра шляхоў зносін Анісенкі і РАТ «ВСМ».

Распрацоўка канструкцыі

[правіць | правіць зыходнік]

Электрацягнік «Сокал» распрацаваны ў ЦКБ марской тэхнікі «Рубін». Ён ствараўся сумеснымі намаганнямі каля шасцідзесяці прадпрыемстваў, у тым ліку ЦНДІ Судовай электратэхнікі і тэхналогіі, суднабудаўнічай фірмы «Алмаз», Ціхвінскага завода транспартнага машынабудавання «Тытран». Высокахуткастная каляска для вагона стваралася ў УНДІтрансмаш, даследаванні па трываласці вагонных карпусоў праводзіліся ў ЦНДІ суднабудавання імя акадэміка А. Н. Крылова, бартавая сістэма камп'ютэрнага кіравання распрацоўвалася ў НПО «Аўрора». К 2000 году быў зроблены даследчы ўзор «Сокала» з шасцю вагонамі на два рода тока, сталый і пераменны, канструкцыйная хуткасць 250 кілометраў у гадзіну.

Зноскі

  1. ↑ Назаров О.Н.. История высокоcкоростного электропоезда ЭС250 «Сокол». Профессионально об электропоездах. The EMU pages. Праверана 22 сакавіка 2017.