Спенсэр Персіваль

Спенсэр Персіваль
англ.: Spencer Perceval
прэм’ер-міністр Вялікабрытаніі
4 кастрычніка 1809 — 11 мая 1812
Папярэднік Уільям Кэвендзіш-Бенцінк
Пераемнік Роберт Джэнкінсан
канцлер казначэйства[d]
26 сакавіка 1807 — 11 мая 1812
Папярэднік Henry Petty-Fitzmaurice, 3rd Marquess of Lansdowne[d]
Пераемнік Nicholas Vansittart, 1st Baron Bexley[d]
Solicitor General for England and Wales[d]
1801 — 1802
Папярэднік William Grant[d]
Пераемнік Thomas Manners-Sutton, 1st Baron Manners[d]
лідар Палаты абшчын Вялікабрытаніі[d]
красавік 1807 — 11 мая 1812
Папярэднік Чарлз Грэй
Пераемнік Robert Stewart, Viscount Castlereagh[d]
канцлер герцагства Ланкастэрскага[d]
1807 — 1812
Папярэднік Edward Smith-Stanley, 12th Earl of Derby[d]
Пераемнік Robert Hobart, 4th Earl of Buckinghamshire[d]
Attorney General for England and Wales[d]
15 красавіка 1802 — 12 лютага 1806
Папярэднік Edward Law, 1st Baron Ellenborough[d]
Пераемнік Arthur Piggott[d]
Першы лорд Казначэйства Вялікабрытаніі[d]
4 кастрычніка 1809 — 11 мая 1812
Папярэднік Уільям Кэвендзіш-Бенцінк
Пераемнік Роберт Джэнкінсан
Нараджэнне 1 лістапада 1762(1762-11-01)[1][2]
Смерць 11 мая 1812(1812-05-11)[1][2][…] (49 гадоў)
Месца пахавання
Бацька John Perceval, 2nd Earl of Egmont[d][3]
Маці Catherine Compton, Baroness Arden[d][4][3]
Жонка Jane Wilson[d][3][5]
Дзеці Spencer Perceval[d][3], John Thomas Perceval[d][3], Frederick James Perceval[d][4][3], Henry Perceval[d][4][3], Dudley Montagu Perceval[d][4][3], Jane Perceval[d][4][3], Isabella Perceval[d][4][3], Ernest Augustas Perceval[d][4][3], Frances Perceval[d][3], Louise Perceval[d][3], Michael Henry Perceval[d][3], Frederica Elizabeth Perceval[d][3] і Maria Perceval[d][3]
Веравызнанне англіканства
Партыя
Адукацыя
Аўтограф Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Спенсэр Персіваль (англ.: Spencer Perceval; 1 лістапада 1762 — 11 мая 1812) — 21-ы прэм'ер-міністр Вялікабрытаніі. Належыў да партыі новых торы.

Другі сын графа (ірландскага) Эгманта, вучыўся ў Кембрыджы, звярнуў на сябе ўвагу Піта брашурай з нагоды працэсу Уорэна Гасцінгса, пры яго падтрымцы быў абраны ў 1796 годзе ў палату абшчын, дзе вылучыўся як таленавіты прамоўца і палеміст. Ён падтрымліваў палітыку Піта. У міністэрстве Эдзінгтана быў генеральным салісітарам, потым генерал-аторнеем.

Пасля смерці Піта перайшоў у апазіцыю, пакуль ліберальнае міністэрства Грэнвіля не сышло. У новым міністэрстве Портленда (1807) ён атрымаў пасаду канцлера казначэйства, а ў 1809 годзе стаў на чале ўрада.

Забіты Джонам Белінгемам з асабістай помсты ў будынку парламента.

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ а б Spencer Perceval // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ а б Lundy D. R. Rt. Hon. Spencer Perceval // The Peerage Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ а б в г д е ё ж з і к л м н о п Kindred Britain
  4. ↑ а б в г д е ё Lundy D. R. The Peerage
  5. ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.