Спірэя | |||||||||||||||||
Спірэя Тунберга. Агульны выгляд квітнеючай расліны | |||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||
Spiraea | |||||||||||||||||
Сінонімы | |||||||||||||||||
|
Спірэя[3] (Spiraea) — род лістападных дэкаратыўных кустоў сямейства ружавых (Rosaceae). Навуковая назва роду паходзіць ад грэч. σπειρα — «спіраль».
Спірэя вербалістая (Spiraea salicifolia). Батанічная ілюстрацыя з кнігі О. В. Тамэ «Flora von Deutschland, Österreich und der Schweiz», 1885
|
Спірэя — расліна вышынёй ад 15 см да 2,5 м. Каранёвая сістэма махрыстая, неглыбокая. Галіны стромкія, раскінутыя, ляжачыя, узнімальныя або сцелюцца, ад светла- да цёмна-бурых, з падоўжна адслойваецца карой. Маладыя парасткі светла-зялёныя, жоўтыя, чырвоныя або карычневыя, голыя або апушчаныя. Пупышкі дробныя, у асобных кустоў даўжынёй да 0,5-1 см, адзіночныя або па дзве, круглыя, ад яйкападобных да востраканцовых, голыя або апушчаныя, з 2—8 лускай. Лісце чарговае, чарашковае, без прылісткаў, ад вузка ланцэтна-лінейнага да круглага, 3—5 — лопасцевае, простае ці зубчастае.
Суквецці відаў, квітнеючых вясной, — з месцамі або амаль сядзячыя парасончыкі або шчыткападобныя пэндзлікі з разеткай лісця ў пачатку; у відаў, квітнеючых летам, — простыя ці складаныя шчыткі на канцах кароткіх пакрытыя лісцем галінак або парасткаў бягучага года; у познакрасуючых відаў — вузка цыліндрычныя, шырока пірамідальныя або эліптычныя мяцёлкі на канцах доўгіх, пакрытыя лісцем парасткаў бягучага года.
Кветкі абодваполыя, радзей раздельнаполыя; віды квітнеючыя вясной пафарбаваны ў белы колер; летнеквітнеючыя віды маюць афарбоўку ад белай да ружова-чырвонай; позна квітнеючыя — за рэдкімі выключэннямі, афарбаваны ў розныя адценні пурпурнага. Гіпанцій чашападобны або званочкавы, з пяццю чашалісцікамі; на ўнутранай частцы кубачкі размешчаны дробна — ці буйнагародчаты, або лопасны кветкавы дыск, у некаторых відаў мала прыкметны. Пялёсткаў пяць, яны круглявыя, даўгаватыя, звычайна даўжэй чашалісцікаў. Тычынак 15—60; завязяў звычайна пяць, яны верхнія, свабодныя або трохі зрослыя пачаткамі.
Плод — шматнасенныя лісцянкі, якія расчыняюцца па ўнутраных, а пазней і па вонкавых швах. Насенне плоскае, ланцэтападобнае, карычневае, даўжынёй 1,5—2 мм, шырынёй 0,5 мм, крылатае.
Цвіценне вясновых відаў непрацяглае, але дружнае; ў гэты час вялікая частка кроны пакрываецца квітнеючым суквеццем. У летнеквітнеючых відаў яно такое ж масавае, але больш працяглае. Позна квітнеючыя віды адрозніваюцца паступовым цвіценнем — на працягу ўсяго перыяду адбываецца змена адцвітаючых суквеццяў распускаючыма, пры гэтым суквецці пакрываюць адносна невялікую частку кроны. Квітнець большасць відаў пачынаюць на 3—4 год жыцця, пры гэтым першае цвіценне часам абмяжоўваецца з’яўленнем асобных суквеццяў і нераскрытых бутонаў. Насенне спее і пачынае высыпацца праз паўтара — два з паловай месяцы пасля цвіцення.
Злева направа: Ліст спірэі белай (Spiraea alba); Дыяграма кветкі спірэі святаяннікалістай (Spiraea hypericifolia); Кветка буйным планам
|
Прадстаўнікі роду сустракаюцца ў лесастэпавай, лясной і паўпустынных зонах і ў субальпійскім поясе гор Паўночнага паўшар’я. У Азіі паўднёвая мяжа праходзіць па Гімалаях, у Паўночнай Амерыцы — па тэрыторыі Мексікі. Многія віды засухаўстойлівыя, зімаўстойлівыя, аднак патрабавальныя да багацця глебы. Размножваецца спірэя насеннем, тронкамі і дзяленнем кустоў.
Род Спірэя ўваходзіць у падсямейства Spiraeoideae сямейства ружавых (Rosaceae) парадку ружакветных (Rosales).
яшчэ 8 сямействаў (па Сістэме APG II) | яшчэ больш 60 родаў | ||||||||||||||
парадак Ружакветныя | падсямейства Spiraeoideae | ||||||||||||||
80—100 відаў | |||||||||||||||
аддзел Кветкавыя, ці Пакрытанасенныя | сямейства Ружавыя | род Спірэя | |||||||||||||
яшчэ 44 парадка кветкавых раслін (па Сістэме APG II) |
яшчэ 2 падсямейства | ||||||||||||||
Род налічвае 80—100 відаў, некаторыя з іх:[4][5]
Спірэі валодаюць выключнай здольнасцю даваць стойкія гібрыды, якія па сваіх дэкаратыўных уласцівасцях часта пераўзыходзяць бацькоўскія віды:
Спірэя вельмі цэніцца ў дэкаратыўным садоўніцтве і лесапаркавай гаспадарцы. Валодаючы вялікім разнастайнасцю форм і памераў кустоў, часа і працягласці цвіцення, афарбоўкі кветак і формы суквеццяў, расліны вельмі шырока ўжываюцца ў азеляненні і арганізацыі жывых агароджаў. Акрамя таго, многія віды роду спірэі — меданосы і крыніцы лекавай сыравіны. У розных частках гэтых раслін выяўленыя аскарбінавая кіслата, каратын, алкалоіды, флаваноіды, сапаніны, дубільныя рэчывы. Спірэя можа прымяняцца і як глебаўзмацняючая расліна.