Сталінізм-хаджаізм

Камунізм Канцэпцыя Марксісцкая філасофія Класавая барацьба Інтэрнацыяналізм Камуністычная партыя Ідэалогіі Марксізм Марксізм-ленінізм Трацкізм Сталінізм Цітаізм Мааізм Сталінізм-хаджаізм Чучхэ Геварызм Левы камунізм Камунізм рабочых саветаў Анарха-камунізм Рэлігійны камунізм Еўракамунізм Нацыянальны камунізм Інтэрнацыяналы Міжнароднае таварыства працоўных Другі Інтэрнацыянал Камуністычны інтэрнацыянал Чацвёрты Інтэрнацыянал Асобы Карл Маркс Фрыдрых Энгельс Уладзімір Ленін Роза Люксембург Іосіф Сталін Леў Троцкі Маа Цзэдун Іншае Анархізм Антыкапіталізм Антыкамунізм Камуністычныя краіны Камуністычная сімволіка Крытыка камунізму Дэмакратычны цэнтралізм Дыктатура пралетарыяту Гісторыя камунізму Левыя Люксембургізм Новы клас Новыя левыя Пост-камунізм Прымітыўны камунізм Сацыялізм Сталінізм Сацыяльная эканоміка Цітаізм СССР

Сталінізм-хаджаізм, або хаджаізм — варыянт сталінізму, які ўзнік у канцы 1970-х гадоў праз раскол у мааісцкім руху пасля ідэалагічнага разрыву паміж Камуністычнай партыяй Кітая і Албанскай партыяй працы ў 1978 годзе.

Хаджаізм размяжоўвае сябе строгай абаронай вобразу Іосіфа Сталіна, Савецкага Саюза пры Сталіне і жорсткай крытыкай практычна ўсіх іншых камуністычных груповак як «рэвізіяністаў».

Крытычна настроены да ЗША, Савецкага Саюза, Кітая і Югаславіі албанскі камуністычны лідар Энвер Ходжа назваў апошнія тры дзяржавы «сацыял-імперыялістычнымі» і асудзіў савецкае ўварванне ў Чэхаславакію ў 1968 годзе. Хаджаізм заяўляе пра права нацый праводзіць сацыялізм па розных шляхах, прадыктаваных умовамі сваіх краін.

Ходжа заявіў, што Албанія была адзінай дзяржавай, якая законна трымалася марксізму-ленінізму пасля 1956 года. Албанцы-хаджаісты здолелі ідэалагічна прыцягнуць большую частку мааістаў, галоўным чынам у Лацінскай Амерыцы (такіх як Народна-вызваленчая армія і Камуністычная партыя марксізму-ленінізму Эквадора, а таксама Камуністычная партыя Бразіліі), але іх ідэй трымаліся шмат дзе ў свеце агулам.