Стрэльба

Паляўнічая трохствольная стрэльба Дэйлі на часопіснай выяве 1887 года. Два ствалы гладкія, трэці — наразны.

Стрэ́льба^[1] (магчыма, ад польск.: strzelba «стралянне»), ружжо — ручная агнястрэльная гладкаствольная зброя з доўгім ствалом; таксама стрэльба — размоўная назва вінтоўкі.

Пачаткова слова «стрэльба» азначала стралянне, а як азначэнне гатунку зброі слова стала ўжывацца з XVII стагоддзя^[2]; прыблізна ў гэты час у Еўропе замацавалася наменклатура ручной агнястрэльнай зброі з асноўным вайсковым тыпам — мушкетам, а паляўнічая кідальная зброя выцясняецца агнястрэльнай.

Гл. таксама

• Штуцар
• Ручніца

Крыніцы

1. БелЭн 2002.
2. Этымалагічны слоўнік беларускай мовы.

Літаратура

• Стрэ́льба // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 217. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
• Военный энциклопедический словарь / Пред. Гл. ред. комиссии Н. В. Огарков. — М.: Воениздат, 1983. — 863 с. (руск.)
• Stanisław Kobielski. Polska broń palna, 1975. — 201 с.: іл.