Суд — дзяржаўны орган з суддзямі, які ажыццяўляе правасуддзе ў форме разгляду і дазволы крымінальных, адміністрацыйных, грамадзянскіх і іншых катэгорый спраў ва ўстаноўленым законам працэсуальнаму парадку канкрэтнай дзяржавы. Правасуддзе ажыццяўляецца суддзёй з мэтай прымянення мер дзяржаўнага прымусу да асоб, які парушылі ўсталяваны правапарадак.
Царкоўны суд — у прыватнасці дзейнасць суда асвятляецца ў Святым Пісанні (Бібліі), разглядаецца ў кансісторыі біскупа, якія судзяць паводле Закона Божага адносна Святога Пісання (Бібліі), па царкоўным канонам (Кодэкс Канонаў). Лічыцца найвышэйшы Духоўны Суд — Суд Госпада Бога.
Свецкі суд — суд судзіць (група суддзяў), то ёсць, выказвае сваё меркаванне адносна тых ці іншых учынкаў людзей, адносна Кодэкса (Грамадзянскага, Крымінальнага, Жыллёвага і інш.). Які ажыццяўляе правасуддзе і выносіць рашэнне ў судовых справах па Працэсуальнаму Кодэксу нацыянальнай дзяржавы.
Без паўнамоцтваў, пераноснае значэнне «суддзя» (алегорыя) — пра індывіда ў соцыуме, які мае суб’ектыўнае меркаванне адносна чаго-небудзь і каго-небудзь.
«Трацейскі суд» — якія маюць у некаторай ступені падобныя функцыі і назвы, па сутнасці таксама не яўляюцца судамі.
«Надзвычайны суд» — строга кажучы, не яўляецца судом, ствараецца ў выпадку экстраардынарных сітуацый — дзяржаўнага перавароту, вайны, рэвалюцыі, надзвычайнага становішча і г.д. Дзейнасць надзвычайных судоў носіць карны характар (напрыклад Суд НКУС «пасяджэння тройкі») і не рэгламентаваны працэсуальным правам, без адваката і без прамых доказаў віны (без сведкаў), справы разглядаюцца ў закрытых пасяджэннях (без журналістаў і без сваякоў), рашэнні не падлягаюць абскарджанню (у Апеляцыйны суд і г.д.).
«Заказны суд» — марыянеткавае, дзейнічаюць па загадзе адных палітычных лідараў супраць іншых палітычных лідараў у апазіцыі, бізнесменаў супраць канкурэнтаў, адной нацыянальнай або рэлігійнай групы для дыскрымінацыі іншых, і г.д.
У некаторых краінах існуюць таксама рэлігійныя суды (напрыклад мусульманскі суд «шарыяту»), суды на аснове звычаяў.
Ад судоў агульнай юрысдыкцыі адрозніваюць спецыялізаваныя суды, якія разглядаюць адмысловыя катэгорыі спраў: мытныя, падатковыя, па працоўных спрэчках, ювенальнай юстыцыі і інш.
Адмысловая разнавіднасць судоў — канстытуцыйныя суды, галоўнай функцыяй якіх яўляецца канстытуцыйны кантроль, адносна Канстытуцыі. У некаторых краінах канстытуцыйны суд лічыцца асаблівым органам кантролю і не ўваходзіць у судовую сістэму. А да прыкладу, асноўны закон (Канстытуцыя) ў дзяржаве Ізраіль адсутнічае, хоць правапарадак паспяхова ажыццяўляецца згодна з ізраільскіх Кодэксаў і пастановы Рабіната (аўтарытэта настаўнікаў Іудаізму).
Юридический энциклопедический словарь / Малько А. В. и др.; под ред. А. В. Малько. — Изд. 2-е. — М.: Проспект, 2017. — 1129, [1] с.; 22 см. 1000 экз. — ISBN 978-5-392-23434-9. (руск.)
Суд // Популярный юридический энциклопедический словарь / Редкол.: О. Е. Кутафин и др. — Москва: Большая Рос. энцикл.: РИПОЛ КЛАССИК, 2001. — С. 695—696. — 796, [3] с.; 17 см. — ISBN 5-85270-165-3 (БРЭ). (руск.)