Сяргей Віктаравіч Жадан

Сяргей Віктаравіч Жадан
Сяргей Віктаравіч Жадан
	укр.: Сергій Вікторович Жадан
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	23 жніўня 1974 (50 гадоў)
Месца нараджэння	Старабельск, Старабільскі раён, Луганская вобласць, УССР, СССР;
Грамадзянства	СССР; Украіна;
Альма-матар	Харкаўскі нацыянальны педагагічны ўніверсітэт імя Скаварады (1996);
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	мовазнавец, паэт, пісьменнік, перакладчык, эсэіст, пісьменнік навуковай фантастыкі, перформер, спявак
Гады творчасці	з 1990-я
Мова твораў	украінская мова
Прэміі	Leipzig Book Fair Prize[d] (2018) Brücke Berlin Award[d] (2014) Book of the Year BBC Ukraine[d] (2006) Book of the Year BBC Ukraine[d] (2010) Joseph Conrad Award[d] (2009) Hubert-Burda-Preis für junge Lyrik[d] (2006) Golden Writers of Ukraine[d] (2012) Book of the Year BBC Ukraine[d] (2014) Літаратурная ўзнагарода Цэнтральнай Еўропы «Ангелус»[d] (2015)
Узнагароды	Прэмія міру кнігагандляроў Германіі (2022) Hannah Arendt Prize[d] (2022) Q16720807? (2016) Litakcent Roku Award[d] (2017) Прэмія імя Васіля Стуса[d] (2017) Litakcent Roku Award[d] (2018) Jerzy Giedroyc Prize[d] (2022)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы
	Цытаты ў Вікіцытатніку

Сярге́й Жада́н (укр.: Сергій Вікторович Жадан; нар. 23 жніўня 1974, Старабельск, Луганская вобласць, УССР) — украінскі паэт, празаік, перакладчык постмадэрнісцкага кірунку. Бліскучы стыліст, правакатар і эксперыментатар. Лічыцца адным з найталенавіцейшых сучасных літаратараў Украіны.

Біяграфія

Скончыў факультэт украінска-нямецкай філалогіі Харкаўскага нацыянальнага педагагічнага ўніверсітэта па спецыяльнасці германістыка (1996), аспірантуру пры ім (1999). Кандыдат філалагічных навук (2000), абараніў дысертацыю прысвечаную украінскаму футурызму «Філасофска-эстэтычныя погляды Міхайля Сяменкі».

Быў сябрам літаратурнай карпарацыі «Червона фіра», адным са стваральнікаў часопісу «Кальміус».

Жыве ў Харкаве. У 2000—2004 гадах працаваў выкладчыкам у Харкаўскім нацыянальным педагагічным універсітэце. З 2004 года — незалежны пісьменнік.

Творчасць

Дэбютаваў у 1995 годзе зборнікам вершаў «Генерал Юда», за 20 наступных гадоў апублікаваў 11 кніг паэзіі. У 2004 годзе выйшаў зборнік апавяданняў С. Жадана «Біг мак», які пазней меў шэраг перавыданняў з дадаткамі. Таксама станам на 2016 год выйшла болей за дзясятак тамоў выбраных твораў, якія маюць вялікі попыт. Творы С. Жадана перакладзеныя больш чым на дзесяць моў, у т.л. на беларускую.^[2]

Перакладае з нямецкай, польскай, рускай і беларускай моў.^[2]

Вядомы як арганізатар літаратурных фестываляў, рок-канцэртаў, перфомансаў.

Разам з гуртом «Собаки в космосі» С. Жадан як аўтар і выканаўца запісаў музычныя альбомы «Спортивний клуб армії» (2008), «Зброя пролетаріату»(2012), «Бийся за неї» (2014) і «Пси» (2016).^[2]

Сяргей Жадан наведваў Мінск з літаратурнымі выступамі ў 2002, 2008, 2012 і 2014 гадах. У 2015 і 2016 гадах прыязджаў у Мінск разам з гуртом «Собаки в космосі».^[2]

Бібліяграфія

Паэтычныя зборнікі

«Генерал Іуда» (1995);
«Цытатнік» (1995);
«Пепсі» (1998);
«The very very best poems, psychodelic stories of fighting and other bullshit» (2000)
«Балады пра вайну і адбудову» (2000);
«Гісторыя культуры пачатку стагоддзя» (2003);
«Цытатнік» (2005): змяшчае новы і раней выдаваныя творы;
«Марадона» (2007);
«Эфіопія» (2009);
«Лілі Марлен» (2009);
«Життя Марії» (2016).

Кніжкі прозы

«Біг Мак» (2003);
«Дэпеш Мод» (2004);
«Anarchy in the UKR» (2005);
«Гімн дэмакратычнай моладзі» (2006);
«Біг Мак²» (2007);
«Варашылаўград» (2010).

Беларускія пераклады

Раман «Дэпеш мод» / Перакл. Таццяны Урублеўскай (2006)^[2];
Раман «Anarchy in the UKR» / Перакл. Алега Жлуткі (2012)^[2], 2023^[3];
Выбранае «Украінскія авіялініі» / Перакл. Андрэя Хадановіча; з бонус-анталогіяй «Адзінаццаць сяброў Жадана» перакладаў Алеся Аркуша, Уладзіміра Арлова, Андрэя Вылінскага, Юрыя Гуменюка, Алега Жлуткі, Марыі Мартысевіч, Сяргея Прылуцкага, Марыі Пушкінай, Антона Рудака, Віталя Рыжкова (Кіеў: «Крок», 2015);
Раман «Варашылаўград» на беларускую пераклаў Віталь Латыш (Мн.: «Логвінаў», 2016)^[2].
Вершы / Сяргій Жадан. — Мінск : Зміцер Колас, 2018. — 119, [1] с. — («Паэты планеты»). Пераклад Андрэя Хадановіча;
Інтэрнат : [раман] / Сяргій Жадан; пер. з укр. Н. Бабінай. — Мінск : А. М. Янушкевіч, 2019.
Месапатамія. — 2023.
Іншае імя любові. — 2023.

Прызнанне

Украінская прэмія «Кніга года Бі-Бі-Сі — 2006» за кнігу «Капітал»
Украінская прэмія «Кніга года Бі-Бі-Сі — 2010» за кнігу «Варашылаўград»^[4]

Зноскі

↑ Serhij Žadan // The Fine Art Archive — 2003.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q10855166"></a>
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё Рудак А. Прывід зніклага горада // «Літаратура і мастацтва» № 29, 22.7.2016.
↑ Скарына ❖ Skaryna Press - Anarchy in the UKR (бел.)(недаступная спасылка). www.skarynapress.com. Архівавана з першакрыніцы 2 кастрычніка 2023. Праверана 4 кастрычніка 2023.
↑ «Кнігай года Бі-Бі-Сі 2010» назвалі раман Жадана Прайдзісвет

Літаратура

Рудак А. Прывід зніклага горада // «Літаратура і мастацтва» № 29, 22.7.2016.

Спасылкі

Па-беларуску

Пра Жадана на «ПрайдзіСвет» Архівавана 20 лістапада 2009.
Артыкул А. Хадановіча «Дазвольце пазнаёміць: Сяргей Жадан» Архівавана 23 лістапада 2007.
Раман «Дэпеш мод» у перакладзе Тацяны Урублеўскай Архівавана 19 кастрычніка 2007.
Вершы ў ARCHE Архівавана 19 верасня 2007.
Вершы ў ARCHE Архівавана 30 верасня 2007. Спампаваць «Украінскія авіялініі» Жадана ў фармаце rtf (глядзіце змест).
Пераклады ў ЛітРАЖ

Па-ўкраінску

Вершы на Поетиці
Творы Жадана на Потягу-76 Архівавана 18 кастрычніка 2007.

[_71dde6de983ff477-1] Serhij Žadan // The Fine Art Archive — 2003.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q10855166"></a>

[Рудак-2] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё Рудак А. Прывід зніклага горада // «Літаратура і мастацтва» № 29, 22.7.2016.

[3] Скарына ❖ Skaryna Press - Anarchy in the UKR (бел.)(недаступная спасылка). www.skarynapress.com. Архівавана з першакрыніцы 2 кастрычніка 2023. Праверана 4 кастрычніка 2023.

[4] «Кнігай года Бі-Бі-Сі 2010» назвалі раман Жадана Прайдзісвет

[1]

[2]

[3]

[4]

	Сяргей Віктаравіч Жадан у Вікіцытатніку
	Сяргей Віктаравіч Жадан на Вікісховішчы