Сёрэн Абю К’еркегор

Сёрэн Абю К’еркегор
дацк.: Søren Aabye Kierkegaard
Дата нараджэння 5 мая 1813(1813-05-05)[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 11 лістапада 1855(1855-11-11)[3][2][…] (42 гады)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Бацька Міхаэль Педэрсэн К’еркегор[d]
Род дзейнасці філосаф, багаслоў, паэт, пісьменнік, раманіст, літаратурны крытык
Навуковая сфера філасофія
Навуковая ступень доктар філасофіі
Альма-матар
Подпіс Выява аўтографа
Лагатып Вікіцытатніка Цытаты ў Вікіцытатніку
Лагатып Вікікрыніц Творы ў Вікікрыніцах
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам К’еркегор.

Сёрэн Абю К’еркегор[6], таксама Кіркегор (Soren Aabye Kierkegaard, 5 мая 1813, Капенгаген, Данія — 11 лістапада 1855) — дацкі філосаф, пратэстанцкі тэолаг і пісьменнік. Папярэднік экзістэнцыялізму.

Біяграфія

[правіць | правіць зыходнік]

Вывучаў філасофію і тэалогію ў Капенгагенскім універсітэце.

Аўтар прац «Страх і хваляванне» (1843), «Філасофскія крохі» (1844), «Стадыі жыццёвага шляху» (1845), «Хвароба да смерці» (1849) і інш. Сваё бачанне быцця чалавека сфармуляваў як рэалізацыю чалавечай суб’ектыўнасці, у якой асаблівая роля належыць такім паняццям, як «асоба», «свабода», «выбар», «страх», «адчай», «рашучасць» і інш. Існаванне чалавека разглядаў у трох тыпах экзістэнцыі: эстэтычнай, этычнай і рэлігійнай. 3 несувымернасці божага і чалавечага свету, веры і розуму выводзіў тэзіс пра бяссэнсавасць іх спалучэння, бо ўсякія спробы такога злучэння непазбежна вядуць да парадоксаў. У процівагу нямецкаму класічнаму ідэалізму (а дакладней, развіццю, якое надаў яму Гегель) настойваў на другаснасці рацыянальнасці і першаснасці чыстага існавання (экзістэнцыяльнасці), якое пасля пэўнага дыялектычнага шляху развіцця асобы павінна знайсці свой сэнс у веры. Творы С. К’еркегора вылучаюцца яскравасцю.

Філасофія яго стала папулярнай у ХХ ст. 3 узнікненнем экзістэнцыялізму набыла характар класічнай філасофскай літаратуры ў галіне ірацыяналістычных канцэпцый.

Зноскі

  1. ↑ Westphal M. Soren Kierkegaard // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ а б Søren Kierkegaard // Internet Philosophy Ontology project Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ Westphal M. Soren Kierkegaard // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. ↑ а б Кьеркегор — М.: Большая российская энциклопедия, 2004. Праверана 14 студзеня 2020.
  5. ↑ а б Catalog of the German National Library Праверана 20 ліпеня 2024.
  6. ↑ Напісанне К’еркегор, а таксама Кіркегор у адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.8, Мн.:БелЭн, 1999, С.238.

Літаратура

[правіць | правіць зыходнік]
  • БЭ ў 18 тамах. Т.8, Мн.:БелЭн, 1999.