Горад
Сіена
Siena
| ||||||||||||||||||||||||||
Сіе́на[1] (італ.: Siena) — горад у Італіі, у рэгіёне Таскана, адміністрацыйны цэнтр аднаіменнай правінцыі.
Першыя пісьмовыя крыніцы аб горадзе адносяцца ад 70 г. У XIII—XVI ст. склалася Сіенская школа жывапісу.
У найноўшы час асноўнае будаўніцтва вялося ў Сіене за межамі сярэднявечных сцен горада. Дзякуючы гэтаму ў Сіене лепш, чым у іншых буйных цэнтрах Тасканы, захаваўся сярэднявечны горад з вузкімі вулачкамі, забудаванымі старадаўнімі палацца. Цэнтрам жыцця Сіенскай рэспублікі служыла шырокая П'яца дэль Кампа — плошча ў форме ракавіны. Двойчы ў год на плошчы разыгрываецца маляўнічае сярэднявечнае прадстаўленне — Паліа.
На плошчу выходзіць выбудаваная ў 1297—1310 гг. ратуша (Palazzo Pubblico) з фрэскамі Амброджа Ларэнцэці і «Маэстай» Сімонэ Марціні. Да ратушы прылягае сімвал магутнасці і незалежнасці сярэднявечнай Сіены — грацыёзная 102-метровая вежа (Торэ-дэль-Манджа), збудаваная ў 1338-48 гг. З процілеглага боку плошчы можна бачыць Фантан Радасці (Fonte Gaia), які спраектаваў у 1419 г. Якопа дэла Кверча.
Сіенскі сабор (Дуома) — агульнапрызнаны эталон італьянскай готыкі; у крыпце — баптыстэрый са скульптурнымі працамі дэла Кверча, Данатэла і Ларэнца Гіберці. Да сабора прылягае заснаваная ў 1495 г. будучым Папам Піем III бібліятэка Пікаламіні з фрэскамі Пінтурык'ё. «Маэста» Дуча перанесена ў дзеючы пры саборы музей.