Сірыйская абсерваторыя па правах чалавека

Сірыйскі цэнтр маніторынгу правоў чалавека[1] (Сірыйская абсерваторыя па правах чалавека, Сірыйскі назіральны пункт за правамі чалавека, англ.: Syrian Observatory for Human Rights, SOHR) — інфармацыйны праект, які ініцыяваў і вядзе Асама Алі Сулейман (псеўданім Рамі Абдул-Рахман), грамадзянін Сірыі, які з 2000 года пражывае ў Ковентры (Вялікабрытанія) і атрымлівае дапамогу на палітычную дзейнасць ад некаторых краін і арганізацый.

У цэнтра ёсць толькі адзін работнік — сам Асама Алі Сулейман[2], які сцвярджае аб наяўнасці сеткі з больш чым 200 актывістаў на тэрыторыі Сірыі. Матэрыялы SOHR, асабліва ўлік колькасці ахвяр сярод грамадзянскага насельніцтва Сірыі ў ходзе пачатай у 2011 годзе грамадзянскай вайны, актыўна выкарыстоўваюцца ў заходніх СМІ. Пры гэтым Міністэрства замежных спраў Расіі лічыць звесткі «цэнтра» сумнеўнымі, бо яны рэгулярна абвяргаюцца[3].

Гісторыя праекта

[правіць | правіць зыходнік]

Пра арганізатара «Сірыйскага назіральнага пункта за правамі чалавека» вядома няшмат і ў асноўным з яго ўласных слоў. Асама Сулейман нарадзіўся ў 1970 ці 1971 годзе[4] ў Сірыі. Дзяцінства прайшло ў горадзе Баніяс. З юнацтва далучыўся да тайнай апазіцыі рэжыму Асада, абураны прэферэнцыямі для алавітаў. Тады ж абраў сабе псеўданім Рамі Абдул-Рахман, які выкарыстоўваў і пазней. Дэталі жыцця ў Сірыі ім не раскрываюцца з-за боязі за жыццё пакінутых там сваякоў, таму дакладна невядома, ці з’яўляецца Асама Сулейман яго сапраўднымі імем і прозвішчам ці яшчэ адным псеўданімам. У Сірыі валодаў невялікай крамай адзення. У 2000 годзе некалькі актывістаў былі арыштаваныя, Асама Сулейман здолеў уцячы з Сірыі і атрымаць палітычны прытулак у Вялікабрытаніі. Пражывае ў Кавентры з жонкай Этаб Ракамеа і дачкой Аман (у 2013 годзе ёй было 6 гадоў), валодае дзвюма крамамі адзення. Атрымлівае дапамогу на палітычную дзейнасць ад некаторых краін і арганізацый: памер і дэталі ім не раскрываюцца[5].

Праект «Сірыйскі назіральны пункт за правамі чалавека» пачаты ім у маі 2006 года[6] з апорай на знаёмых актывістаў, якія засталіся ў Сірыі. Першапачаткова быў сродкам, каб адсочваць і даносіць да ведама заходніх чытачоў парушэнні правоў чалавека ўладамі Сірыі. З пачаткам грамадзянскай вайны ў 2011 годзе стаў адным з асноўных рэсурсаў заходніх СМІ і палітычных колаў аб лічбах ахвяр сярод грамадзянскага насельніцтва. Як кажа аб самім сабе: «Я просты грамадзянін з простай сям’і, якому ўдалося зрабіць нешта велізарнае простымі сродкамі»[5].

Інфармацыя «Цэнтра» выкарыстоўваюцца для складання дакладаў ААН і рознымі праваабарончымі арганізацыямі, такімі як Amnesty International[5]. Дзяржаўны дэпартамент ЗША таксама выкарыстоўвае падлікі «Сірыйскага цэнтра маніторынгу» ў сваіх дакладах[7].

Крытыка

[правіць | правіць зыходнік]

Пры высокай цытуемасці праекта ў СМІ і выкарыстанні яго падлікаў ахвяр для абгрунтаванні палітычных рашэнняў, тэлеканал Russia Today выказваў сумнеў у надзейнасці і непрадузятасці такой крыніцы, якая прадстаўлена адным чалавекам без спецыяльнай адукацыі і вопыту, які спасылаецца на сетку актывістаў у Сірыі[8][9]. Прадстаўнікі МЗС Расіі таксама заяўлялі, што не давяраюць інфармацыі, якая паступае ад «Цэнтра»[10] і патрабавалі крытычна ставіцца да даных «Цэнтра», паколькі «прадастаўленыя гэтай арганізацыяй звесткі рэгулярна знаходзяць абвяржэнне»[3].

Аўтар нямецкага выдання Süddeutsche Zeitung Ёнас Шайбле мяркуе, што дакладнасць інфармацыі «Цэнтра» сумніўная[11].

Ліванская газета «Аль-Акбар» у 2012 годзе пісала пра канфлікт Асамы Сулеймана з Мусабам Азаві, яго былым памочнікам, таксама пражываючым у Вялікабрытаніі. Некаторы час абодва бакі абвінавачвалі адзін аднаго ва ўзурпацыі правы на імя праекта і сцвярджалі, што менавіта на іх дамене знаходзіцца сапраўдны сайт SOHR[12].

Заўвагі

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ "Совбез ООН не пришел к согласию по Сирии". BBC Русская служба(руск.). 2017-04-08. Праверана 2017-04-09.
  2. ↑ Jonas Schaible. Menschenrechte in Syrien: Ominöse Protokollanten des Todes (ням.). sueddeutsche.de (26 кастрычніка 2012). Праверана 2017-4-10.
  3. ↑ а б "МККК не подтвердил сообщения о якобы ударах ВКС РФ по госпиталям в САР". 2015-10-29. Праверана 2019-08-27.
  4. ↑ у публікацыі NYT за красавік 2013 год сказана, што яму 42 гады
  5. ↑ а б в MacFarquhar N.. A Very busy man behind the Syrian civil war’s casualty count. The New York Times (9 красавіка 2013).
  6. ↑ SOHR: About us.
  7. ↑ John Hudson. The Activists Assad Hates Most Are Now Obama’s Problem. Foreign Policy (10 кастрычніка 2014). Архівавана з першакрыніцы 13 снежня 2014.
  8. ↑ Западные СМИ используют сомнительные источники при освещении операции РФ в Сирии // RT, 06.10.2015
  9. ↑  Syrian Observatory for Human Rights run by immigrant from his UK home RT
  10. ↑ За год в беспорядках в Сирии погибли 9 тысяч человек «Комсомольская правда», 15.03.12
  11. ↑ Йонас Шайбле, Süddeutsche Zeitung, «Сирийский центр мониторинга за соблюдением прав человека: сомнительные хроникеры смерти»
  12. ↑ Winstanley A.. The Syrian Observatory: The Inside Story (англ.)(недаступная спасылка). Al-Akhbar (26 студзеня 2012). Архівавана з першакрыніцы 30 верасня 2014. Праверана 18 кастрычніка 2015.

Спасылкі

[правіць | правіць зыходнік]