Сітнік растапыраны

Сітнік растапыраны
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Juncus squarrosus L., Sp. Pl. 1: 327 (1753)


Выявы
на Вікісховішчы
ITIS  39314
NCBI  223678
EOL  631108
IPNI  443512-1
TPL  kew-315820

Сітнік растапыраны[3][4][5] (Juncus squarrosus) — від шматгадовых травяністых раслін сямейства Сітнікавыя (Juncaceae).

Карэнішчы кароткія, разгалінаваныя. Сцёблы прамыя, да 50 см. Лісце амаль ўсё базальнае, шаравата-зялёнае, 7-30 см х 1-2 мм, амаль скурыстае, краі цэлыя. Самыя нізкія прыкветкі нашмат карацей, чым суквецці. Суквецці тэрмінальныя, 7-40-кветкавыя, 3-10 х 1-2 см. Лісточкі калякветніка аднолькавыя, белыя або жаўтлява-шэрыя. Каробачка карычневая зваротнаяйкападобная, ад яйкападобнай да эліпсоіднай, 4-5 х 2,3-3 мм. Насенне бурае, эліпсоіднае, 0,6-0,9 мм.

Распаўсюджанне

[правіць | правіць зыходнік]

Від распаўсюджаны ў Марока, Еўропе (у тым ліку Украіне). Натуралізаваны: Тасманія, Новая Зеландыя, Грэнландыя, Вісконсін. Засяляе балоты, верасовыя пусткі, расце на кіслай глебе.

Ва Украіне распаўсюджаны пераважна на Палессі . На тэрыторыі Украіны праходзіць усходняя мяжа распаўсюджання віду[5].

  1. Ужываецца таксама назва Пакрытанасенныя.
  2. Пра ўмоўнасць аднясення апісванай у гэтым артыкуле групы раслін да класа аднадольных гл. раздзел «Сістэмы APG» артыкула «Аднадольныя».
  3. Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 70. — 160 с. — 2 350 экз.
  4. Доброчаева Д.Н., Котов М.И., Прокудин Ю.Н., и др. Определитель высших растений Украины. — Киев: Наукова думка, 1987. — С. 413. — 548 с.
  5. а б Ольшанський І. Г. Географічний аналіз Juncaceae Juss. флори України // Український ботанічний журнал. — 2009. — В. 66. — № 4. — С. 554–565.
  • Juncus L. — Ситник // Определитель высших растений Беларуси (руск.) / Под ред. В. И. Парфёнова. — Мн.: Дизайн Про, 1999. — С. 356—359. — 472 с. — 1 000 экз. — ISBN 985-6182-78-6.
  • Род 1. Júncus L. — Си́тник // Маевский П. Ф. Флора средней полосы европейской части России. 11-е изд. — М.: Товарищество научных изданий КМК, 2014. — С. 21, 24, 483—486. — 635 с., ил. — ISBN 978-5-87317-958-9. (руск.)