У 1968 годзе ён атрымаў ступень магістра ў хіміі Варшаўскага тэхналагічнага ўніверсітэта, пазней вучыўся на факультэце журналістыкі і паліталогіі ў Варшаўскім універсітэце, У 1973 годзе Тадэвуш Івіньскі атрымаў званне PhD у вобласці міжнародных адносін. У 1981 год атрымаў ступень дацэнта Найвысокай школы сацыяльных навук Цэнтральнага Камітэта камуністычнай польскай Аб’яднанай працоўнай партыі. У 1977—1978 гадах у Гарвардскім універсітэце атрымваў стыпендыю па Міжнародных даследаваннях і паменах (IREX). У 80-я гады працаваў ва ўніверсітэце ААН у Токіа. Пасля вяртання ў Польшчу выкладаў у ўніверсітэце Варміі і Мазур у Ольштыне, у 1999 годзе стаў прафесарам універсітэта. Івінскі браў удзел у працы інстытутаў краін Афрыкі, Азіі і Акіяніі, быў членам Камітэта палітычных навук польскай Акадэміі навук[7]. У наш час ён уваходзіць у склад Савета кіраўнікоў Асацыяцыі еўрапейскіх парламентароў з краінамі Афрыкі (AWEPA)[8].
Івіньскі пачаў вывучаць эсперанта ў юнацкасці, апроч гэтага ён ведае яшчэ 11 моў. У 2008 годзе ён падтрымаў ініцыятыву польскага эсперантыста Гдыні адзначыць 100-гадовы юбілей Усеагульнай асацыяцыі эсперанта (UEA)[9].
Са жніўня 2012 года ён з’яўляецца чальцом польскай парламенцкай групы, што падтрымвае эсперанта (PGAE) у польскім парламенце.
Праблемы палітычнага і эканамічнага жыцця ў Макаа пасля Другой сусветнай вайны (1972 г.)
Антыімперыялістычная стратэгія ўмацавання палітычнай незалежнасці Індыі (1974)
Кампрадорскія палітычныя рэжымы ў Лацінскай Амерыцы на прыкладзе Парагвая (1974)
Сістэма палітычнай улады ў каланіяльнай імперыі на прыкладзе валадарства ангельцаў (1974)
Партугалія на парозе гісторыі (1975)
Сучасныя нацыянальна — вызвольныя франты ў Афрыцы, Азіі і Лацінскай Амерыцы (1975)
Палітыка сучаснага капіталізму — суаўтар (1977)
Палітычныя інстытуты сучаснага капіталізму — суаўтар (1978)
Арганізацыі нацыянальнага вызвалення ў Анголе (1979)
Сучасны неакаланіялізм (выд 1 -. 1979, выд 2 -. 1986)
Рэвалюцыйны рух у Афрыцы, Азіі і Лацінскай Амерыцы: праблемы развіцця і стратэгіі ў шасцідзясятых і сямідзясятых гадах (1982)
Палітычныя інстытуты сучаснага капіталізму (1987)
Паходжанне, крыніца і роля антыкамуністычнага крыжовага паходу ў стратэгіі і тактыцы амерыканскага імперыялізму. Дапаможны матэрыял для правядзення сходаў у першасных партыйных арганізацыях. (1983)
Сучасны антыкамунізм (1984)
Неакаланіялізм (Матэрыялы сімпозіума) — рэдактар (1985)
Асноўныя праблемы сучаснага свету (1986)
Элементы ведаў сацыялістычнага грамадства — суаўтар (1987)